تو مدت هاست مرا دوست نداری!
تو مدت هاست مرا دوست نداری!
روبه رویم نشسته ای، اما رفته ای...
بی آنکه چمدانت را بسته باشی
بی آنکه خداحافظی کنی
یا برایم دست تکان بدهی...
حرفی نمانده برای گفتن
شعری نمانده که بخوانیم
حوصله ای نمانده که از آن سر برویم...
تو مدت هاست دوستم نداری...
نگاهت را ندزد!
خودم چمدانت را میبندم...
اشک هایم را تا میکنم، میگذارم لای لباس هایت...
تکه ای از من به درد روز های دلتنگی ات میخورد...
فرار میکنم از قتل عام بغض ها...
میروم خودم را به خواب میزنم...
چمدانت را بردار
خداحافظی ات را بنویس...
بعد خودت را بردار
آغوشت را بردار
زندگی ام را بردار
برو...
بیدار می شوم که دست خطت را بغل کنم!
"عزیزم خداحافظ
دست هایم را جا میگذارم برای تو...
برای روزهایی که نیستم اشک هایت را پاک کنم"
تو مدت هاست مرا دوست نداری...
چمدانت را باز کن!
لباس هایت جیغ میکشند،
اشک هایم خودکشی دسته جمعی کرده اند،
و تو...
دستی نداری
تا جنازه هایشان را به گور بسپاری...
| اهورا فروزان |
