بگذار آسمان نفس بکشد!

حیف مـوهای پر کلاغی نیست

روسری دور آن قفس بکشد؟

جز من و تو کسی که اینجا نیست

بگذار آسمان نفس بکشد!

اهــل سیگار نیستم امــا

بگذار این مسافـــر خسته

نخ پیراهن ترا گاهی

بعد چای، از سر هوس بکشد !!

و خدا در مدار لبهایت

خال را آفرید چون می خواست

مرز دنیـــای کوچک من را

کمتر از دانـــه عدس بکشد

دهنِ فکرم از تو آب افتاد

مثل لیموی ترش می مانی

کاش نقاشـــی تو را از نو

بار دیگر خدا ملس بکشد

"این دغل دوستان که می بینی"

عاشقت نیستند، می ترسم

دست این روزگار عاشق کش

گِــــرد شیرینی ات مگس بکشد

ارث ما شاعران که قابل نیست

ای رفیقان وصیتم این است

نفـس  آخــــر  مــــرا  دم  مــــرگ 

بگذارید هم نفس بکشد

| مجید آژ |