دلم گرفته

پر از گلایه و دردم ، پر ازپریشانی

پر از نوشتن شعری که تو نمی خوانی

دلم گرفته از این غصه های از سر هیچ

دلم گرفته از این بغض های طوفانی

از آن صدای زمخت و غریب تلوزیون

از این سکوت غم انگیز و تلخ و طولانی

دلم گرفته از این حرفهای تکراری

از این "به من چه "،"برو بی خیال "، "خود دانی!"

از اینکه می رسی از راه و می روی ناگاه

فقط به نیّت اینکه مرا برنجانی

از اینکه آخر هر بار درد دل کردن

رسیده ام به پریشانی و پشیمانی

از اینکه گریه کنم،شاید از سر اجبار

بپرسی از من و این چشمهای بارانی

کمی کنار من و غصه هام بنشینی

کمی به حال من خسته ،دل بسوزانی

دلم گرفته از اینکه همیشه دور از تو

دلم گرفت و گذشتی از آن به آسانی

دلم گرفته و امشب دوباره تنهایی 

و باز شعرجدیدی که تو نمی خوانی...

| بیتا امیری |