شعرِ واقعی تویی مادر
جمعه, ۱۸ اسفند ۱۳۹۶، ۱۲:۳۳ ب.ظ
شعرِ واقعی تویی مادر!
زمانی که دست هایت ،
قافیه هایی دلنوازند،
آرامند و آرام می کنند؛
شعرِ واقعی تویی مادر،
در هنگامه صبح،
که عطر خوشِ بهارِ نارنج
از گوشه روسری ات
در فضای خانه ،
وقتی می خندی ، می پیچد...
و خورشید از لا به لایِ
دندان هایت طلوع کرده؛
گرما می بخشد...
شعرِ واقعی تویی مادر،
که شعر در برابر تو زانو می زند،
وقتی فرزندی را،
تنها یادِ آغوشت،
شاعر کرده است...
| سید طه صداقت |
