غمگین

غمگینت خواهند کرد،

بسیار هم غمگین

آن وقت حتما مرا به خاطر

خواهی آورد!

| جمال ثریا / ترجمه: بهرنگ قاسمی |

کاش نزدیک بودى

تو آنسوى دریاها زندگى میکنى،

سمتِ دیگر باران 

دورتر از ابرهاى مسافرِ دلگیر !

که به آرامى بر گونه هاى پنجره ات

دست مى کشند و دور مى شوند...

تو را دوست دارم اما

مى دانم این دوست داشتن بى فایده ست،

کاش نزدیک بودى

بقدرى نزدیک

که اندوهِ ندیدن ات را مى شد

تا دربِ خانه ات گریست....

| بهرنگ قاسمی |

آدم تنها

فکر می کردم می شود تو را دوست داشت،

با دستهایت آب خورد

و موهای بادخورده ات را سیر نگاه نگاه کرد،

اما فاصله چیزهای زیادی به آدم یاد می دهد:

اینکه صبح تو ساعت 12 من نیست

و شب به خیر من درست وسط نهار خوردنت.

وقتی دلتنگی زنگ می خورد،

کوتاهی هیچ سیم تلفنی به خالی شدن اندوه از شانه ات کمک نمی کند

و هیچ پرنده ای تصویر بغض کرده ات را از کابلها تشخیص نمی دهد.

من از غروب آفتاب شهرمان فهمیده ام:

آدم که تنها می شود،

عاشق چه کسها که نمی شود!

| بهرنگ قاسمی |

سیرک

شنیده ام که باران

شعبده بازیست

که از کلاهش

صدای بوسه در می آورد

و بر کف خیابان می ریزد!

عزیزم

سیرک برویم؟!

| بهرنگ قاسمی |

ﺑﻌﻀﯽ ﺯﻧﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪ ﺯﻭﺭ ﺣﺎﻟﯽ ﺷﺎﻥ ﮐﺮﺩ ﮐﻪ ﺩﻭست ات ﺩﺍﺭﻡ

ﺍﯾﻨﮑﻪ ﻧﻤﯽ ﻓﻬﻤﯽ ﭼﻘﺪﺭ ﺩﻭﺳﺖ ﺍﺕ ﺩﺍﺭﻡ،

ﮐﺎﻣﻼ‌ﹰ ﻣﺸﮑﻞ ﺗﻮﺳﺖ!

ﻣﺠﺒﻮﺭ ﻧﯿﺴﺘﻢ ﺑﺮﺍﯼ ﺍﺛﺒﺎﺕ ﺣﺮﻓﻬﺎﯾﻢ ﺑﻬﺘﺮﯾﻦ ﮐﻠﻤﺎﺕ ﻭ ﻟﻐﺎﺕ ﺭﺍ ﮐﻨﺎﺭ ﻫﻢ ﺑﭽﯿﻨﻢ.

ﻣﺸﮑﻞ ﺗﻮﺳﺖ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﻗﯿﺎﻓﻪ ﻣﯽ ﮔﯿﺮﯼ،

ﺍﺧﻢ ﻣﯽ ﮐﻨﯽ

ﻭ ﺗﺎ ﻧﺰﺩﯾﮏ ﺍﺕ ﻣﯽ ﺷﻮﻡ، ﺑﻪ ﭘﺎﺭﻩ ﺁﺟﺮ ﻧﮕﺎﻩ ﻣﯽ ﮐﻨﯽ!

ﻋﺸﻖ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺫﻟﯿﻞ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ.

ﻧﻪ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﻋﺎﺷﻘﯽ ﻭ ﯾﺎ ﺩﻟﺒﺴﺘﻪ،

ﻧﻪ!

ﻋﺸﻖ ﻓﻬﻢ ﺍﺵ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺗﻮ ﺩﺭﯾﻎ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ،

ﻣﺰﻩ ﺍﺵ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻟﺒﺎﻧﺖ ﭘﺎﮎ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ.

ﺗﻮ ﺫﻟﯿﻠﯽ ﻭ ﮐﺎﻣﻼ‌ﹰ ﺑﯽ ﺍﺣﺴﺎﺱ.

ﻣﺤﺒﺖ ﮐﺮﺩﻥ ﺑﻪ ﺗﻮ ﺩﺭﺳﺖ ﺷﺒﯿﻪ ﺍﯾﻦ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﮔﺮﺑﻪ ﺍﯼ ﮐﻪ ﺩﺳﺖ ﺍﺵ ﻻ‌ﯼ ﺳﯿﻢ ﺧﺎﺭﺩﺍﺭ ﮔﯿﺮ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﺎﺷﺪ،

ﺑﺨﻮﺍﻫﯽ ﮐﻤﮏ ﺍﺵ ﮐﻨﯽ!

ﻧﺰﺩﯾﮏ ﺍﺵ ﻣﯽ ﺷﻮﯼ،

ﭼﻨﮓ ﻣﯽ ﺍﻧﺪﺍﺯﺩ،

ﺟﯿﻎ ﻣﯽ ﺯﻧﺪ ﺗﺎ ﻣﺠﺒﻮﺭ ﻣﯽ ﺷﻮﯼ ﺑﻪ ﺯﻭﺭ ﻧﺠﺎﺕ ﺍﺵ ﺩﻫﯽ

ﻭ ﺗﻮ ﮐﻪ ﺳﺮﺕ ﮔﯿﺮ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺳﺖ،

ﮔﯿﺮ ﭼﻪ ﮐﻨﻢ ﻫﺎﯼ ﻫﻤﯿﺸﮕﯽ،

ﮔﯿﺮ ﻗﺒﺾ ﺁﺏ ﻭ ﺑﺮﻕ

ﻭ ﺑﻮﻕ ﻣﻤﺘﺪ ﺭﺍﻧﻨﺪﻩ ﻫﺎﯼ ﻋﻮﺿﯽ ﺍﻋﺼﺎﺏ ﺍﺕ ﺭﺍ ﺧﺮﺍﺏ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ،

ﻧﮕﺎﻩ ﻫﯿﺰ ﻣﺮﺩﺍﻥ ﻣﺮﺩﻧﻤﺎ .

ﻧﻤﯽ ﻓﻬﻤﯽ ﺩﻭﺳﺖ ﺍﺕ ﺩﺍﺭﻡ ﭼﻨﺪ ﻫﺠﺎ ﺩﺍﺭﺩ.

ﺑﻌﻀﯽ ﻭﻗﺘﻬﺎ، 

ﺑﻌﻀﯽ ﺯﻧﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪ ﺯﻭﺭ ﺣﺎﻟﯽ ﺷﺎﻥ ﮐﺮﺩ ﮐﻪ ﺩﻭﺳﺖ ﺍﺕ ﺩﺍﺭﻡ...

| ﺑﻬﺮﻧﮓ ﻗﺎﺳﻤﯽ |