قلبم را کار می گذارم

یکی 

دانایی اش را

به خودش می بندد و میان جمع می رود

دیگری نادانی اش را،

هر دو می خواهند ما را بکشند

هر دو غمگین

هر دو نا امید

هر دو بی اختیار

من اما قلبم را در می آورم

جایی شلوغ کار می گذارم و می روم

کمی دورتر

دکمه پیراهنم را فشار می دهم

هوا پر می شود از بوسه

از رنگ های شاد

از خنده های رها

| علیرضا آدینه |

سانحه ای مرگبار

دوستش داشته ای

و  در سانحه ای مرگبار 

از دستش داده ای

حالا می بینی

کنار دیگری نشسته است

زنده

دارد لبخند می زند

خوشحال نیستی؟

| علیرضا آدینه |

چیزهایی هست که باید یاد بگیری

تو دیوانه نیستی

اما چیزهایی هست 

که باید یاد بگیری

اینکه توی خواب راه نروی 

توی راه 

به کسی که دوستش داشته ای 

بَر نخوری

وتوی کسی که دوستش داشته ای

دنبال چیزهایی که گم کرده ایی نگردی 

| علیرضا آدینه |