پیچیده شمیمت همه جا ای تن بی سر
چون شیشه عطری که درش گم شده باشد
| سعید بیابانکی |
ناگهان
شیشه های خانه بی غبار شد
آسمان نفس کشید
دشت بیقرار شد
بهار شد...