تنهایی اندازه های مختلف دارد

تنهایی اندازه های مختلف دارد

در پارک

اندازه ی جای خالی کسی

که کنارت قدم بزند

در کافه

به اندازه ی فنجان قهوه ای

که روبرویت سرد...

سرد است

و تنهایی در تخت خواب های دونفره

به بزرگی تمام دنیاست

|‌ فلورا تاجیکی |

یکی من بودم

از آن همه زن که دوستت داشتند

یکی من بودم و

دیگران عاشقت بودند

از آن همه زن که دوستت داشتند

یکی من بودم و 

آن ها به آغوشی مردانه فکر می کردند

یکی من بودم و 

آنها از فکر بچه هایی 

با نام خانوادگی تو در شناسنامه هاشان لبخند می زدند

برف میدان آزادی را پوشانده

برف 

انقلاب را

امام حسین را

و شهدا زیر برف پیدا نیست

از آن همه زن

تنها من مانده ام 

که با قاب عکس کهنه ات

همه ی زمستان خودم را گرم کرده ام

| فلورا تاجیکی |

خانه تکانی

گاهی خانه تکانی

جعبه ای خاک آلود را باز می کند

از سال های دور

دست خطی

عکسی را نشانت می دهد

خاطره ای کهنه 

از کسی که زمانی فکر می کردی

زندگی بدون او ممکن نیست

و امروز باید چشمهایت را ببندی

تا برای دور ریختنش با گرد و خاک ها

از خودت خجالت نکشی

و گاهی

یادگاری کوچک از کسی

که گریه امانت نمی دهد

فکر کنی

این همه سال بی او چطور زنده مانده ای؟؟

| فلورا تاجیکی |