دُرُس همزاد هم بودیم

دُرُس همزاد هم بودیم

دو تا شاعر، دو تا تنها

پُر از دلشوره یِ بودن

میونِ حجم رفتن ها

یکی درگیر بی وزنی

که از دستش غزل واشه

ترانـــــه قالبِ من بود

که عشقم تو دلش جاشه

چقد سخته که تو دنیا

دلت با دختری باشه

که پیشش رابطت حسِ

برادر خواهری باشه

دوباره غرق ماتم شی

که شاید از دلت رد شه

نفهمه عاشقش بودی

واسه رفتن مردد شه

نشه چیزی بگی وقتی

میگه هرلحظه داداشی

سکوتت منطقی میشه

باید داداش اون باشی

چقد سخته که تو دنیا

دلت با دختری باشه

که پیشش رابطت حسِ

برادر خواهری باشه...

| سهیل زمانی |