دختر خوبی بود...!

کوه یخ بود و من 

کم کم آبش کردم 

دختر خوبی بود 

من خرابش کردم 

دختر خوبی بود 

من بهش بد کردم 

عشقشُ پیش آورد 

دستشُ رد کردم 

اگه تو رویاهاش

حیّ و حاضر بودم

اگه قلبش لرزید 

من مقصر بودم 

بوته ی گل بود و

غنچه هاشُ چیدم

وقتی داشت می خندید

لبشُ بوسیدم 

پی دلگرمی بود

تونگاهِ سردم

واسه ی سرگرمی

بغلش می کردم

تو جهانش غیر از 

غم و تنهایی نیس

چشای غمگینش

دیگه رویایی نیس

همه جا با من هس

ولی هیچ جایی نیس

| هانی ملک زاده |