پرده های حریرِ سفید

شب قبلش لای ملافه هایی که بوی نفتالین میدادن غلت زده بودم و رد اشکم رنگِ صورتی شو تبدیل به بنفش کبود کرده بود.

خواهرم خوشحال بود. اون می گفت زنی که پنجره های خونه ش پرده های حریرِ سفید داشته باشه خوشبخته! .. 

چند وقته بعد که دیدمش، گونه هاش کبود بودن، انگار که رد اشک به خودش ببینه. 

هنوز اون پرده های حریر رو داشت،  کنارشون زدو گفت : می دونی چیه؟ 

زنی که بتونه پرده های خونه شو کنار بزنه و از اینکه چروک های زیر چشمش توی نور مستقیم ِ آفتاب بیشتر خودشو نشون میدن نترسه خوشبخته...  

زنی که از آینه ها نترسه خوشبخته ...  

زنی که به پرده های سفید بلند فکر نمی کنه خوشبخته...

| الهه سادات موسوی |