نفس بگیر و به جان کندنت ادامه بده

برای قهوه ی سرد و غذای شب مانده

برای دیدن صدباره ی پدرخوانده

برای آن ها که وصله ی تنت شده اند

برای خاطره هایی که دشمنت شده اند

به خاطر غزل گیرکرده در دهنت

برای مرده ی جامانده زیرِ پیرهنت

به خاطر بطری های چیده روی زمین

به خاطر سردرد و به خاطر کدُئین

برای چاقو دادن به دست های جدید

برای دوست شدن با شکست های جدید

به خاطر همه ی گریه های نیمه شبی

خدای گم شده در چند جمله ی عربی

برای خاطر شعر-این دکان رنگ رزی-

برای این ادبیاتِ فاخرِ عوضی 

به رقص مرگ میان تنت ادامه بده

نفس بگیر و به جان کندنت ادامه بده...

| حامد ابراهیم پور |