کاش مرا عاشقانه تر ترک میکردی

دوست داشتم برای سالیانی که با تو بوده ام ،به احترام تمام حادثه هایی که در ولیعصر قهقهه زدیم،

به خاطر ایستگاه تئاتر شهر و سروده ها و آواز خوانی ات ،

بخاطر اولین قرارمان در پارک ساعی،

به احترام دستانی که موهایت را نوازش کرد و گوشی که صدای تپش قلبت را شنید ،

بخاطر آن پیرمرد که بهمان گفت "خوشبخت شوید" ، به احترام اشک شوقی که بخاطر این جمله در چشمانم حلقه زده بود ، 

برای تمامی داستان خوانی‌ام در شبهای تاریکت ،

برای چشمهایی که در طولِ فیلم سراسر تو را تماشا میکرد ،

برای آن بعد از ظهر بارانی تهران و عطر موهایی که مستت کرده بود و آن چاییِ روضه حتی.. 

به احترام واژه های شعرم و برای دوست داشتنی که یک زمان همه غبطه اش را میخوردند ،

مرا 

عاشقانه تر ترک میکردی 

همین ...

| کاف وفا |