مَردها
چهارشنبه, ۱ آذر ۱۳۹۶، ۰۷:۰۳ ب.ظ
مَردها
نمیدانم از کدام سیّاره آمده اند، امّا از هَر کجا که آمده اند خوب است که هَستند...
که ته مایه بازوانشان، امنیّت است
که ته صدایشان بَم است و آرامش میدهد
که ابهت دارند تا تکیه گاه شَوند
که حافظه شان کوتاه مُدت است و زود یادشان میرود
که جنس قَلبشان مَخملی است
که آغوشِشان تمام تَرس ها را بلد است حل کند
که جِنسشان بیشتر از پیچیدگی، صاف و سادگیست
که دلشان گرم به لبخند جنس زن است
که بَلدند تمام خستگی شان را تَه فنجان چای زَن جا بگذارند...
خوب است که هَستند و دُنیا، به این مُحکم های مُقتدر و اخموهای خوش قَلب نیازمند است...
اگر نبودند، چه کسی میخواست این همه حس خواستنی بودن را به جنس زَن بدهد؟!
چه کسی میخواست خَریدار این همه ناز و دلبری بشَود؟!
این محکم های مقتدر،
این مَغرورهای خوش قلب،
خوب است که هستند
از هَرکجا که آمدند،
خوش آمدند...
| سیما امیرخانی |
