رویاهای هلاک شده ی جوانی ام را پس بده،
من هم
همه ی دختران سنگدل و گل های زنگ زده و ستاره های کور را
به تو پس می دهم...
ای تبعیدگاهی
که اسم سرزمین بر خود گذاشته ای !
| لطیف هلمت |