بی خبری

 

مادر رنج و پدرخوانده‌ی آوارگی‌ام

خسته از آنچه که آمد به سر زندگی‌ام

 

حیرت‌ انگیزترین فاجعه‌ی این برهوت

یک پشیمانی بی‌فایده‌ در حین سقوط!

 

شرح‌ دلگیر‌ترین منظره‌ی برگ و باد

سفره‌ی خالی و مشق شب بابا نان داد!!

 

من یکان عدد هیچم و از هیچ پُرم

چون سکوت آمده‌ام تا به کسی بر نخورم

 

شعر تلخی شده‌ام، دیوانی از دلواپسی

از مصیبت نامه‌ها فالی نمیگیرد کسی

 

رو به این منظره‌ی بی‌سر و ته حیرانم

گویی از چشم خدا هم بخدا پنهانم

 

ای خوش آن عمر که در بی‌خبری سر کردم

کاش می‌شد به همان بی‌خبری برگردم...

 

| محسن شیرالی |