ما راهمون باهم یکی نیس

 

زمستون توی مغزم راه میره

تو مشتم گوله های برف دارم

نگو نیش و کنایه ت درد داره

بشین چن جمله با تو حرف دارم

 

ببین ما راهمون با هم یکی نیس

قراره بینمون دیوار باشه

رسیدن سهم دستامون نمیشه

اگه دست خدا تو کار باشه

 

زمین لج کرده با آینده ی ما

تو و رویات و از دستم گرفته

واسه بودن کنارت فرصتی نیست

خدا دستات و از دستم گرفته

 

مث هفتیر بیضامن شکستم

دارم توی خودم شلیک میشم

تو راهت دوره و من لحظه لحظه

به پایان خودم نزدیک میشم

 

عزیز من بهار من گل من

تو توو دستای خشکم زرد میشی

الان داغی و حالیت نیست دختر

اگه با من بمونی سرد میشی

 

اگه پشتت نتونستم بمونم

باید محکم بمونی، سخت باشی

به این آینده امیدی ندارم

تو حقت اینه که خوشبخت باشی

 

پر از آشوب و تشویشه وجودم

دارم توی خودم سرکوب میشم

نه لبخندت نه مو بندت نه قرصام...

من و تنها بذاری خوب میشم

 

| هانی ملک زاده |