تو زنی عادی نیستی!
تو خود
حیرتی!
گمانی !
در آنچه می خواهد به ناگاه فرا رسد
چگونه در لحظه کشف و الهام
آب از دل سنگ بیرون می آوری ؟!
چگونه با تکان مژه ای
ماه تنها را هزار هلال می کنی ؟!
| نزار قبانی |