همیشه در یک عمر کوتاه
چیزی برای غمگین بودن هست
مثل این ماه
که میخواهد سرش را بکوبد به پنجره
غمگین اما در کمال ادب
لبهایم را
مثل کفشهایم
جفت میکنم
و تو را
با همان شدّت که یک درخت بریده سقوط میکند
میبوسم.
| حسین صفا |