به دیگران سپر انداختن بود کارت
رسد چو نوبت ما تیر در کمان داری...
| صائب تبریزی |
چنان مکن که به دریا شود صدف محتاج
چو ابر تا دل و دست گهرفشان داری
"صائب تبریزی"
چنان مکن که به دریا شود صدف محتاج
چو ابر تا دل و دست گهرفشان داری
"صائب تبریزی"