وقتی که تو نیستی
شنبه, ۲۵ ارديبهشت ۱۴۰۰، ۱۰:۴۸ ق.ظ
اصلا شما تو این شعراتون برا ما که تک پر تا خود ظهور، ارزش قائل نمیشین؛ بالاخره ما هم عضوی از جامعه هستیم!
الان با توجه به شرایط ناموسا کثیری از مردم فکر اولشون غزه است نه زوج مخطوب، حالا آیا به همون نسبت هم شما شعر دارین؟ بعید میدونم :)
پ.ن: باز خوبه، شما در مورد ما دارین، تقویم یه روز پسر هم نداره! اونو کجا دلمون بزاریم؟
به امید پیروزی واقعی، نه در جنگ، که بر جنگ...
عاموی تک پر، حتماً یک جای کار می لنگد وگرنه مگر می شود انسان با طرح لبخند یک کودک عاشق نشود، صلح نکند...
حتماً یک جای کار می لنگد...
در جواب دوستمون«Mirage»،
نه داُیی، بحث اصلا جنگ و غزه نبود، بحث اصلی دقیقا همون لبخند ه است که گفتی؛ همه که همچین نعمتی رو ندارن!!!
خب پس ک*ن سوخته بازی در میارن میخان از بقیه بگیرنش(نمونه اش همین گیر الکی های من:دی )
بابو عامو ول کن، حالو کو نباشه! چطو میشه مگه؟