پنج مسافر در راه مانده...

 

پنج گوزن تشنه،

پنج گنجشکِ بی سرپناه،

و شاید

پنج مسافر مانده در راه...

 

انگشتانم

روی صورتت

 

| حمید جدیدی |  

در غیبت معشوق

 

تجربه‌ی دوست داشتن، یک خوشبختی است. گاهی حتی فراق، خوش است. خصوصا اگر از تب‌و‌تاب اولیه عبور کرده باشی. اجازه دهی غبارها بخوابند. آرام بگیری و قبول کنی.

عشق به قلب آدم غَنا می‌بخشد. تجربه‌ی این رنج‌ها خوب است و یک گنجینه در ته قلبِ تو پُر می‌کند، اگر درست شناسایی‌اش کنی.

آلبر کامو در زمانه‌ی دوری از یار نوشت: "حتی جدا از تو، چیزی در من سکونت داشت."

در غیبت معشوق، چیزی از او در تو ساکن می‌شود.

چیزی حتی بهتر از او.

 

| معین دهاز |   

خورشید تو

 

حیف از امروز که بی عشق شب آمد ای عشق

کاش خورشید تو آغاز کند فردا را...

 

| محمدعلی بهمنی |   

روزهای خوبی نبود‌

 

روزهای خوبی نبود‌.

اما من

در همان روزهای سخت هم

تو را دوست داشتم.

 

| جاهد ظریف‌اوغلو / ترجمه: از سیامک تقی‌زاده |   

آخرین‌باری که کسی را دوست داشته‌ای

 

روان‌درمانگرِ تازه‌ام پرسید آخرین‌باری که کسی را دوست داشته‌ای یادت هست؟ دقیقاً کِی بود؟

و من به‌جای جواب‌دادن، تلخ و طولانی گریستم.

جوابِ سوال آخرین‌باری که کسی را دوست داشته‌‌ای، کلمه نیست. جواب آخرین‌باری که کسی را دوست‌ داشته‌ای، گریه است. گریه‌ای طولانی.

 

| فاطمه بهروزفخر|   

این غم یه عادته

 

کوله‌تو جم کردی از من بگذری

این‌که ترکم می‌کنی یک خواب نیست

تو هنوزم خیلی جذابی ولی

لحظه‌های رفتنت جذاب نیست

 

قول می‌دم که فراموشت کنم

قول می‌دی که بهم سر می‌زنی

نمی‌تونی توو چشام نگاه کنی

می‌ری و از پشت خنجر می‌زنی!

 

سیگارمو بده

این غم یه عادته

من می‌کِشم هنوز

هر نخ یه حسرته

 

من طرفدار همین آزادی‌ام

هر کسی دلگیره می‌تونه بره

خونه از عطرت کلافه‌س، دلخوره

من درو وا می‌کنم خونه بره!

 

عاشقی دارایی دیوونه‌هاست

واسه این حرفاست که بدنامه عشق

عشق، تحقیرِ یه دنیا منطقه

خنده پای جوخه‌ی اعدامه عشق!

 

سیگارمو بده

این غم یه عادته

من می‌کِشم هنوز

هر نخ یه حسرته

 

| کسرا بختیاریان |  

به سامان نشود

 

گل چو خندید محال است دگر غنچه شود

سر چو آشفته شد از عشق، به‌سامان نشود

 

| صائب تبریزی |