خیالت

می نشینم با خیالت چشم می دوزم به در

در هوایت شب به شب از عمر من کم می شود

| پروانه حسینی |

قطره های اشک

تو را این قطره‌های اشک روزی نرم خواهد کرد

که آب آهسته و آرام می‌پوسانَد آهن را...

| حسین زحمتکش |

لبخند بزن

لبخند بزن گرچه دلت پر شده از درد

تا گریه نفهمد به سرت غصه چه آورد...

| امیر اکبرزاده |

پیشکش

ماهی تنهای تُنگم، کاش دست سرنوشت

برکه‌ای کوچک به من می‌داد، دریا پیشکش...

| سجاد سامانی |

ای رفته از بر ما

ای رفته از بر ما...ما گفته همچو سعدی

«خوش می‌روی به تنها، تن ها فدای جانت»

| سیف فرغانی |

مگر جانی؟

مگر جانی که هر گَه آمدی ناگَه برون رفتی؟

مگر عمری که هر گَه می‌روی دیگر نمی‌آیی؟

| هلالی جغتایی |

نام تو

نبض مرا بگیر و ببر نام خویش را

تا خون بَدل به باده شود در رگان من

| حسین منزوی |

اسم تو

من دلم تنگ که نه، غمزده چشم تو بود!

در سرم درد که نه، زمزمه اسم تو بود!

| ماهک اشراقی |

ترک عالم

من ترک عالمى زِ براى تو کرده‌ام

از من مشو براى دل آن و این جُدا

| قدسی مشهدی |

غیر از من

خوانده بودم از محبت خار هم گل می‌شود

شد ولی دستی به غیر از من گلابش را گرفت... 

| نیما درویش |

بی صاحب

‏غافلی از حال دل، ترسم که این ویرانه را...

دیگران بی صاحب انگارند و تعمیرش کنند

| صائب تبریزی |

دِل

دل ازان دورتر افتاده که واصل باشد

یار وحشی تر از آن است که در دل باشد

| صائب تبریزی |

در صف خوبان

خوش آنکه در صف خوبان نشسته باشی و من

نظر کنم به تو، نازم به انتخاب خودم... 

| بهجت دهلوی |

که برده دلت را؟

سؤال کردی و گفتی: بگو که برده دلت را؟

‏دلم بده که بگویم جواب مسئله‌ی تو...

| محتشم کاشانی |

باهم چه خوش نمایند

قربانِ آن بناگوش، وان برقِ گوشواره

با هم چه خوش نمایند، آن صبح و این ستاره

| کلیم کاشانی |

یک جان

جانِ تو و جانِ من گویی که یکی بوده ست

سوگند بدین یک جان، کز غیر تو بیزارم...

| مولانای جان |

جواب بوسه

چه خوب می شد اگر در شریعتت بانو

جواب بوسه شبیه سلام، واجب بود !

| رضا احسان پور |

وفادار

وفاداری شبیه من به خواب خود نمی بینی

چنان دیوانه ات بودم که بی تو، با تو بودم من

| پروانه حسینی |

نگارا

نگارا! دلبرا! یارا! دلاراما! وفادارا!

خِجل زین نام‌ها بادی که ما را بی‌نشان‌ کردی

| قاآنی |

یار گفت

ﮔﻔﺖ: ﺟﺎﯼ ﻣﻦ ﮐﺠﺎ ﻻﯾﻖ ﺑُﻮَﺩ؟ ﮔﻔﺘﻢ: به دل

ﮔﻔﺖ: ﻣﯿﺨﻮﺍﻫﻢ ﺟﺰ اﯾﻦ ﺟﺎﯼ ﺩﮔﺮ، ﮔﻔﺘﻢ: به چَشم... 

| هلالی جغتایی |

مه من

مَهِ من، ز جمع خوبان به کسى تو را چه نسبت؟

تو زیاده ای زِ ماه و دگران کم از ستاره

| هلالی جغتایی |

تو گر آیی

نشاط این بهارم بی گلِ رویت

چه کار آید؟ 

تو گر آیى،

طرب آید

بهشت آید

بهار آید...

| بیدل دهلوی |

** سال نو مبارک ^_^

توو سال جدید سلامتی، خنده از ته دل و روزهای پر از عشق براتون آرزو مکنیم❤️

وقت بهار

" آدمی نیست که عاشق نشود وقت بهار "

وای از آن سال که بی یار بهارش برسد!

| علی سید صالحی |

دست مرا بگیر

دست مرا بگیر؛ که آب از سرم گذشت!

 خون از رُخم بشوی؛ که تیر از پَرم گذشت...

| فریدون مشیری |

کوی تو

جز کوی تو دل را نبُود منزل دیگر

گیرم که بوَد کوی دگر، کو دل دیگر؟!

| ظریف اصفهانی |

بی آرزو

صد آرزو به گرد دلم در طواف بود

از حیرتِ جمال تو...بی‌آرزو شدم!

| صائب تبریزی |

غمت

جانا سری به دوشم و دستی به دل گذار

آخر غمت به دوش و دل و جان کشیده‌ام...

| شهریار |

آه از این غربت نزدیک

آه از این غربت نزدیک و از آن حسرت دور

عشق در سینه ی من هست و در آغوشم نیست...

| اصغر معاذی |

یک دروغ فاحشم

من زنم دیوانه‌ام، حتّی اگر گفتم برو

یک دروغ فاحشم، آغوش وا کن بیشتر

| نازنین خواجه |

شما جان منی

مثل یک معجزه ای، علت ایمان منی

همه هان و بله هستند و شما جان منی

| صبا زمانی |

مگر خیال منی؟

خموش و گوشه نشینم، مگر نگاه توام؟

لطیف و دور گریزی، مگر خیال منی؟

| سیمین بهبهانی |

با عشق

از مرهم یکدیگر، تا زخمیِ هم بودن

راهی ست که بی‌مقصد، با عشق سفر کردیم

| افشین یداللهی |

جوگندمی

تا دسته دسته موی تو جوگندمی که شد

دیدم چه سرزمین پر از خیر و برکتیست

| فرامرز عرب عامری |

مصیبت

‌منم آن مُصیبتی که به دل تو وارد آمد

که فقط امیدوارم غمِ آخرِ تو باشم...

| یاسر قنبرلو |

تار زلف

شانه کمتر زن که ترسم تار زلفت بشکند

تار زلف توست، اما رشته ی جان من است...

| نیاز اصفهانی |

دانه دانه

 

بمان! انار برایت شکسته ام که غمم را...

به این بهانه برای تو دانه دانه بگویم!

 

| محمد رفیعی |

بیا

نیامدی که مبادا بمیرم از شادی

بیا که مرگ بِهْ از انتظار می باشد... 

| ملا طغرا مشهدی |

مطمئنی؟

رو به رویت چه لذتی دارد؛

صحبت از حرف های تکراری !

مطمئنم که دوستت دارم؛

مطمئنی که دوستم داری...؟!

| محمد شریف |

حلقه ی تو

پشت گوش خود اگر دید فلک، خواهد دید

حلقه‌ای رفته بجز حلقه‌ی تو در گوشم

| محمد سهرابی |

کیستی؟

از گُلِ سرخ رسته‌اى،

 نرگسِ دسته بسته‌اى

 نرخِ شکر شکسته‌اى،

 پسته دهانِ کیستى؟

| خاقانی |

همه عمر

این سه ارزانی هم باد الهی همه عمر

بخت یارِ تو و تو یارِ من و یارِ تو من...!

| عماد خراسانی |

گریه های هر شب

 

چگونه می شنود گریه‌های هر شب ما را؟

خدای این‌ همه تنها...خدای این‌ همه بنده...!

 

| امیرعلی سلیمانی |

مَچشان

ز آنکه مرا داد لبش؛ نیست لبی را اثرش

ز آنچه چشیدم ز لبت؛ هیچ لبی را مچشان

| مولانای جان |

صبر

دل داشتیم، دادیم، جان بود، عرض کردیم

چیزی که یار خواهد، صبر است و ما نداریم... 

| باذل رفیع خان |

گریستم

بعد از هزار مرتبه خواهش، دم وداع

چیزی نداشتم که بگویم...گریستم

| حسین دهلوی |

نخواهد او

چه دردی بدتر از آن که بخواهی و نخواهد او

تو تا پیری کنی یادش ولی اصلا نداند او...

| مسلم رحیمی |

بی قرارم

بی قرارم مثل آن روزی که دلتنگ شبش بود

خواب دیدم بوسه ای هستم که دلتنگ لبش بود

| فرامرز راد |

گران ترین غم

هزار کوه غمم رو به دره ای سکوت

گران ترین غم این کوه، بی صدایی توست...!

| اصغر معاذی |

دشوار پسند

گر دَهم جان به وفایش، نپسندد هرگز

آه از آن شوخِ جفا پیشه‌ی دشوار پسند...

| هلالی |

فلک

یا وفا،یا خبر وصل تو، یا مرگ رقیب

بوَد آیا که فلک زین دو سه کاری بکند؟

| حافظ |

مَگر مرا تو بخندانی

گُلی که با همه یک رنگ است همیشه زخمیِ نیرنگ است

شبیه غنچه دلم تنگ است مگر مرا تو بخندانی...

| مهدی مظاهری |

دیوانه جان

ای حاصل ضرب جنون در جانِ جانِ جانِ من

دیوانه در دیوانگی دیوانه در دیوانه جان

| حسین منزوی |

ستاره ی دنباله دار

با موی باز خویش که در کوچه می دوید

تصویر یک ستاره ی دنباله دار بود...

| علیرضا نور علیپور |

دیوانه بودن با تو

در این جادوی شب پوشیده از برگِ گلِ کوکب 

دلم دیوانه بودن با تو را می خواست 

| مهدی اخوان ثالث |

کوه شِن

غم ویرانی خود را به چه تشبیه کنم؟

فرض کن کوه شِنی طعنه‌ی طوفان خورده...!

| مجتبی سپید |

گوشه تنهایی

بی تو هر شب منم و گوشه تنهایی خویش

پای در دامن غم، سَر به گریبان ملال

| هلالى جغتایى |

تو چنان به دل نشستی

تو چنان به دل نشستی که بُرون نمیتوان کرد

مهِ شب سپید و جانم سیَه و تو ماهِ آنی...!

| امیر شاپوریان |

دختر

لب های سرخ و طرّه ی افشان که جای خود

دنیا غزل نداشت اگر دختری نبود...

| محمدمهدی درویش زاده |

هجر تو

ای که نزدیکتر از جانی و پنهان زِ نگه

هجر تو خوشترم آید زِ وصال دگران

| اقبال لاهوری |

احیا

زیرکانه قانعت کردم که یک قرآن بس است

تا که امشب را در آغوش خودم احیا کنی

| سید ایمان زعفرانچی |

نِگه دوست

ویرانه دل ماست که با هر نِگه دوست

صد بار بنا گشت و دگر بار فُرو ریخت

| سعدی |

پدر یعنی...

پدر یعنی شرف یعنی عشیره

پدر یعنی برند یک قبیله

| مهدی تاجیک |

غم او

گر نگنجید به ظرفم غم او، خُرده مگیر

من یکی قطره وسامانِ غمشْ دریا بود...

| طالب آملی |

شاخه ى پُر بار

منم آن شاخه ى پُر بار که ناگه شب عید

به سرش بى خبر آوارِ تگرگ آمده بود!

| مرتضی درویشی |

کاش که عاشق بشوم

یک نفر گفت خدا کاش که عاشق بشوم

شد و در پیچ و خم عشق خدا را گم کرد

| سید تقی سیدی |

ضربان

حفره‌ای بود پر از خون وسط سینه‌ ی من

مهرت افتاد به قلبم ضربان شکل گرفت

| مهدی رحیمی |

اندوه بشر

اِی مَلائِک که به سَنجیدن ما مشغول اید،

بنویسید که اندوه بشر بسیار است...

|‌ حامد عسکری |

زلف زیبا

گردنت کج می‌شود،یک شهر می‌ ریزد به هم

تا که می‌ ریزد چنین آن زلف زیبا یک طرف

| قاسم صرافان |

رنگ دگر

دیده از اشک و لب از آه و دل از داغ پُرست

"عشق" در هر گذری رنگ دگر می ریزد...

| صائب تبریزی |

من هیچ کَسم

بس حلقه زدم بر در و حرفی نشنیدم

من هیچ کَسم یا که درین خانه کسی نیست؟

| بیدل شیرازی |

لبخند بزن دلبر

لبخند بزن دلبر، لبخند تو شیرین است

دارو به چه کار آید؟ لبخند تو تسکین است

| محمدجواد سرخه |

افسرده

افسردگی به خسته دلی از زمانه نیست

افسرده آن دلی ست که از هم نفس گرفت

| فاضل نظری |

رود

تا بپیوندد به دریا، کوه را تنها گذاشت

رود رفت اما، مسیر رفتنش را جا گذاشت

| فاضل نظری |

آه از تو

اِی مَرا شب همه شب ناله‌ ی جانکاه از تو

غافل از ناله‌ ی شب‌ های مَنی، آه از تو...

| حیدر هروی |

دعا کردم

دعا کردم که برگردد، شده با دیگری باشد

دعاهایی به این تلخی همان بهتر نمی گیرد...

|‌ نفیسه سادات موسوی |

فصل مشترک عشق و عقل

شباهت من و تو هرچه بود ثابت کرد

که فصل مشترک عشق و عقل تنهایی ست...

| فاضل نظری |

دو برابر شدن غصه ی تنهایی

حاصل خیره در آیینه شدن ها آیا

دو برابر شدن غصه ی تنهایی نیست؟

| فاضل نظری |

مصرع پیچیده

صورتت شعر است و هر یک تار زلفت مصرعی

شعر را یک مصرع پیچیده زیبا می کند...

| ماشالله دهدشتی |

غم دچار من است

گُلِ محمدیِ من، مَپرس حالِ مرا

به غم دُچار چنانم، که غم دُچارِ من است!

| فاضل نظری |

گوشه‌ ی تنهایی

خشت بر خشت زوایای جهان گردیدم!

منزلی امن‌ تر از گوشه‌ ی تنهایی نیست...

| طالب آملی |

دل حق اختیار ندارد

آمیزه ی سرشت منی تو، فرمان سرنوشت منی تو

جبری و در مقابله با تو، دل حق اختیار ندارد...

| حسین منزوی |

فراق

لحظه وصل به یک چشم زدن میگذرد

این فراق است که هر ثانیه اش یکسال است

| محمد شیخی |

طول یلدا

طول موهایت شبیه طول یلدا می شود

هر زمانی گیره را از موی خود وا می کنی

| مسعود محمدپور |

آوارم

بی تو آوارم و بر خویش فرو ریخته ام

ای همه سقف و ستون و همه آبادی من

| حسین منزوی |

آنی که در ضمیری

گفتم مگر ز رفتن غایب شوی ز چشمم

آن نیستی که رفتی آنی که در ضمیری

| سعدی |

وای همه

گر با دگران به ز منی وای به من

ور با همه کس همچو منی وای همه

| ابوسعد ابوالخیر |

طومار زلفت

سر به سر، طومار زلفت، شرح احوال من است

مو به مو فهمیده ام این مصرع پیچیده را..

| نجیب کاشانی |

اشک

در وصالت اشک شوق و در فراقت اشک غم

پشت و روی سکه ی من هر دو یک تصویر داشت

| ماشاالله دهدشتی |

چو یک کبوتر

چو قناری به قفس ؟ یا چو پرستو به سفر؟

هیچ...من چو یک کبوتر، نه رهایم، نه اسیر

| فاضل نظری |

سهم طبیعت

نسیم از گیسوانت رد شد و باران تو را بوسید

طبیعت سهم خود را از تماشای تو می گیرد

| فاضل نظری |

خانه‌ خرابم

گفتی چه کسی؟ درچه خیالی؟ به کجایی؟ 

بی‌تاب توأم ،محو توأم ،خانه‌ خرابم

| بیدل دهلوی |

جان به غمهایش سپردم

ای که گفتی جان بِده تا باشدَت آرام جان

جان به غمهایش سپردم نیست آرامم هنوز...

| حافظ |

این چه دردی ست

این چه دردی ست که ای عشق به ما بخشیدی؟

این چه دردی ست هم از مرگ هم از "جان" دوریم...

| محمد عزیزی |

زلف پریشان

بیان کردم حدیث دوری و شرح شبِ هجران

پریشان کرد زلف و گفت: از زلفم پریشان تر؟

| قصاب کاشانی |

ضربه

هرکه آمد ضربه ای بر من زد و از من گذشت

من شباهت های دردآلود با در داشتم

| مژگان عباسلو |

بى ‌تو

خودم‌ را بى ‌تو دلخوش ‌می کنم ‌جانا به‌ هر نوعی

گَهى ‌با اشکِ جانفرسا، گَهى ‌لبخندِ مصنوعی

| هوشنگ ابتهاج |

کوته

گفتمش کوته مکن گیسو که این عمر من است

گفت کوته بهتر آن عمری که بر مو بسته است!! 

| حسین بیضایی |

چه گرم دوست دارمت

همیشه در خیال من ز شعله گرم تر تویی

چه گرم دوست دارمت اجاقِ سرد اگر تویی

| سیمین بهبهانی |

یاد تو را

گرچه تو دوری از برم، همره خویش می برم

شب همه شب به بسترم یاد تو را، به جای تو

| حسین منزوی |

تو جانِ جانِ جانی

ای جانِ جانِ جانم تو جانِ جانِ جانی

بیرون ز جانِ جان چیست؟ آنی و بیش از آنی

| عطار نیشابوری |