روزهای خوبی نبود‌

 

روزهای خوبی نبود‌.

اما من

در همان روزهای سخت هم

تو را دوست داشتم.

 

| جاهد ظریف‌اوغلو / ترجمه: از سیامک تقی‌زاده |   

چنان بهار

 

من تو را بی دروغ

چنان بهار دوست داشتم...

 

| متین آلتوک / ترجمه: سیامک تقی زاده |

عادت به پاک کردن

 

انسان‌هایی بودیم

که به پاک کردن

عادت داشتیم

ابتدا اشک‌هایمان را

پاک کردیم

سپس یکدیگر را...

 

| ایلهان ترک / ترجمه: سیامک تقی زاده |

در وداع با یک شهر

 

یک نفر را می‌شناختم

که در وداع با یک شهر

فقط چمدان اش را می‌بوسید

زیرا که تنها بود.

 

| احمد یاووز / ترجمه: سیامک تقی زاده |

این قلب کوچک

 

گاهى به خود مى‌گوییم

این همه اندوه براى دل ما زیادى‌ست.

اما تقصیر خودمان ست؛

این قلب کوچک چطور مى‌تواند

سنگینى عشق‌هاى بزرگ را

به‌دوش بکشد؟

 

| ادیب جانسوز / ترجمه: سیامک تقی زاده |

هراسی نداشته باشید

 

دیگر از من

هراسى نداشته باشید؛

زیرا که قلبم را

لابلاى کتابى ضخیم

خشک کرده‌ام

 

| دیدم ماداک / ترجمه: سیامک تقی‌زاده |

شب هایمان

 

شب همه‌ی ما یکی بود،

‏اما تاریکی‌ هایمان

‏فرق داشت...

 

‏| تورگوت اویار / ترجمه: سیامک تقی‌زاده |

کداممان؟

 

مى‌گویند که درد

‏آدم‌ها را به هم نزدیک مى‌کند؛

‏به من بگو

‏کدام‌مان شاد هستیم

‏که این همه از هم دور مانده‌ایم؟

 

| اعوزآتای / ترجمه: سیامک تقی‌زاده |

یکی هم بود...

یکى هم بود

که با دامنى از جنس بهار

پا در کفش هاى باغ گیلاس گذاشت...

| سیامک تقی زاده |

روز اول بهار

یکی هم بود

که آغوشش

روز اول بهار بود...

| سیامک تقی زاده |

تشبیه و استعاره

از من شعر می‌خواهی

شعری پر از تشبیه و استعاره

ببخش عشق‌ من

در خورجینم هیچ چیز شبیه به زیبایی تو ندارم...

| ایلماز اردوغان / ترجمه: سیامک تقی زاده |

تنهایی دونفره

‏

در قاب عکس ببین

‏تنهایی دو نفره‌ام را.

‏یکی

‏آن من

‏که نگاهم می‌ کنی

‏دیگری

‏منی که تنهایش گذاشته‌ ای.

‌| شُکری اِرباش / ترجمه: سیامک تقی‌ زاده |

زن، زیبایی و ترانه...

نگذارید زنانِ زیبا

ترانه های غمگین بخوانند!

این سه درد 

وقتی کنار هم می ایستند

بیشتر می شوند

زن، زیبایی و ترانه...

آوازِ ترانه های غم انگیز را

بگذارید زنان زیبا بخوانند

این سه درد

وقتی کنار هم می ایستند

کامل می شوند

زن، زیبایی و ترانه...

ای رویایی که تمام عمر آدمی را در بر گرفته ای!

نکند اندوه

آن روی دیگر شادمانی ست؟

| شکری ارباش / ترجمه: سیامک تقی‌زاده |

از نداشتنت می ترسم

زانو ها، آرنج ها، کف دست و انگشت ها

و حتا پیشانی ورم کرده از به زمین خوردن هایمان،

همگی با بوسه ای خوب می شدند.

میترسم،

از دردهایی که با بوسیدن خوب نخواهد شد. 

از نداشتنت می ترسم 

که هیچ بوسه ای آن را خوب نخواهد کرد. 

| سیامک تقی زاده |