کافه شعر

******
اگر شعری آرامتان کرد
دعایی به حال شاعر بد حالش کنید
ثواب دارد...

" دنیا به شاعرها بدهکاره "

******
برای دیدن عکس در سایز واقعی
بر روی آن کلیک کنید.
امیدوارم از پست ها لذت ببرید :))

بایگانی
محبوب ترین مطالب

۹۵ مطلب در مرداد ۱۳۹۵ ثبت شده است


من اگه پسر بودم شروع می کردم به دوست داشتن دختری که سنش کمه ! قبل از اینکه عاشق بشه ...

قبل از اینکه ... خیابونی ... عطری ... آهنگی ! اسمی ...دلشو بلرزونه !

قبل از اینکه اتاقش پر بشه از یادگاری ...

می دونین ؟! به نظرم دخترای عاشق ترسناک ترین موجودات زمین ان !

حتی اگه ماجرایی مربوط به گذشته باشه ...

خیلی گذشته ...

بعضی تصویرا برای یه مرد خیلی می تونه غمگین باشه ...

مثل ...تصویر دختری که توی ماشین کنارته و سرش رو تکیه داده به شیشه و یه آهنگ و با بغض گوش میده ...مثل وقتی که اسم یه مغازه یا کوچه ایی و با حسرت نگاه می کنه !

یا وقتایی که وسط قدم زدن چشماشو میبنده و عطری که هوارو پر کرده رو با همه ی وجودش نفس می کشه ...

من اگه مرد بودم طاقت دیدن این همه احساس به گذشته ی یه دختر و نداشتم !

طاقت نداشتم ... برای همینه که می گم شروع به دوست داشتن یه دختر می کردم ...

وقتی که سنش کم بود ...

اولین عشق یه دختر بودن بهترین اتفاق دنیاس !

معنی هیچ وقت فراموش نشدن و میده ...

من اگه یه مرد بودم همه ی زندگی مو میدادم که اولین عشق یه دختر باشم ...

وقتی هنوز بشر به معجون جاودانگی نرسیده ... این بهترین راهه ...

قلب یه دختر امن ترین جا واسه تا ابد نفس کشیدنه !

من اگه یه مرد بودم ...


| ساینا سلمانی |

  • پروازِ خیال ...

مادر گفت انتظار زیادی از تو نداره.
همینکه روی پله ها راه بری و صدای پاتو بشنوه،
همینکه توو آشپزخونه درِ یخچال رو وا کنی و مثل حواس پرتی های همیشگیت لیوان از دستت بیفته،
همینکه سرفه کنی، یا اینکه نصفه شب کلید برق رو بزنی و لامپا رو روشن کنی،
چه میدونم! همین چیزای ساده، مثه صدای ناخن گرفتنت یا ورق زدن دفترچه یادداشتت،
همینا راضیش میکنه که دیگه گریه نکنه!

گفتم: مادر، انتظار زیادی از یه مُرده داری!

گفت: اگه اینا چیزای زیادیه و اون نمی تونه انجامشون بده
پس چطور بلده اینقدر منو دلتنگ خودش کنه؟

| بعد از ابر / بابک زمانی |
  • پروازِ خیال ...


بعد از بیست و پنج سال دیدمت

چقدر پیر شده ای لعنتی!

چقدر هنوز آبی به چشمهایت می آید

چقدر هنوز گیسوانت باد را مست میکند

چقدر خط خطی های پیشانی ات به دلم می نشیند

چقدر سفید بیشتر از هر رنگی به موهایت می نشیند

چقدر خط چشم روزگار به تیله چشمانت جور درآمده

چقدر  تقارن خط های کنار لبهایت خواستنی است

چقدر لرزش دستانت موزون شده با آهنگ مست کننده صدایت

چقدر آهسته آهسته راه رفتنت بیشتر دیوانه ام میکند

چقدر حسادت میکنم به مشت مشت قرص هایی که سر ساعت وعده دیدار دارند با لبانت

چقدر  دلم میخواست مال من بودی

چقدر حالا دلم بیشتر میخواهد مال من باشی

چقدر عشقی که بماند و دم زده نشود مست کننده تر میشود 

چقدر دلم میخواست بیست و پنج سال به عقب برگردم و نگذارم عروس شوی

چقدر شصت سالگی به  قامتت می نشیند

چقدر  پیری به تو می آید!!


| مصطفی یوسفی |

  • پروازِ خیال ...

دژاوو

۲۸
مرداد


وقتی که داشتم برگه های طلاق رو امضا می کردم 

برگشتم بهش گفتم: انگار این صحنه رو قبلا هم دیده بودم! به این میگن دژاوو! 

فکر می کنم این لحظه چند بار واسم اتفاق افتاده، ما از هم جدا میشیم و بعد بدون اینکه ما متوجه بشیم زمان به عقب بر می گرده، 

و ما دوباره همدیگر رو می بینیم و بهم علاقه مند میشیم و پس از چند سال باز به مشکل بر می خوریم و از هم جدا میشیم، و بعد دوباره زمان به عقب بر می گرده...

فکر می کنم اگه الان هم دوباره به گذشته برگردم باز هم عاشقت بشم، من باور دارم که اشتباه خوبی بود، 

چون حس هایی که تجربه کردم و چیزهایی که یاد گرفتم واسم خیلی ارزشمندن.

تنها خواسته ای هم که ازت دارم اینه که نذاری بمیرم، 

به نظرم آدم ها وقتی از دنیا میرن نمی میرن، فقط واسه یه مدت طولانی نیستن، 

وقتی می میرن که فراموش بشن، وقتی می میرن که هیچ حرفی ازشون زده نشه و کسی به یادشون نیفته، 

پس فراموشم نکن، این تنها چیزیه که ازت می خوام...


| قهوه سرد آقای نویسنده / روزبه معین |

  • پروازِ خیال ...


حس می‌کنم عمرم به دنیا نیست

اون رفته و روح ِ من این‌جا نیست

گفته بهم تنهاست اما... نیست


هرکی یه سایه با خودش داره


من شک ندارم با یکی دیگه...

از من گذشته تا یکی دیگه...

عشق ِ منه اما یکی دیگه...


بغضم نمی‌ذاره بگم چی شد...


عطر ِ غریب ِ تو شب ِ موهاش...

چلچله‌های طاق ِ ابروهاش...

چشماش... اون دو تا پرستوهاش...


کوچیدن از من... بر نمی‌گردن...


عین ِ خوره افتاده به جونم

این‌که من عشق چندم اونم؟

با این‌که می‌دونم... نمی‌دونم


این گله‌رُ تا چند بشمارم؟


موهاش انگشتام ُ دزدیده

سایه‌ش دو تا پاهام ُ دزدیده

با بوسه‌هاش، صدام ُ دزدیده


بغضم بذاره حرف‌ها دارم


لعنت به من! فکر ِ خیانت باش

من دوستت دارم... تو راحت باش!

اما فقط با دوستام ای کاش...


هر آرزو یه حسرت ِ تازه‌ست...


| احسان رعیت |

  • پروازِ خیال ...


زن بودم

پای دوست داشتنت ایستادم

مرد نبودی

شکستم،

فرو ریختم

و سال‌هاست

که ایستاده مرده ام!


| سارا قبادی |

  • پروازِ خیال ...


_گفتم: چرا ساکتی؟ یه چیزی بگو!

_گفت: با بعضی از آدما میشه ساعت ها حرف زد، بدون اینکه لازم باشه لباتو وا کنی..

با نگاه کردن بهشون،

با زل زدن توو چشاشون همه ی حرفاتو میزنی و اونم میشنوه؛

تو هم همینجور حرفای اونو میشنوی..

_گفتم: ولی تو خیلی کم با من صحبت میکنی!

_گفت:

من با اونایی که حرفی باهاشون ندارم، صحبت می کنم

و با اونایی که خیلی حرف دارم براشون، فقط نگاهشون می کنم...


| بعد از ابر / بابک زمانی |

  • پروازِ خیال ...

گاهی

۲۵
مرداد


گاهی دلسردی الکی قشنگ ترین حس دنیاست..

همین تلقین هایی برای فراموشی!

همین خنده های تلخ برای شاد جلوه دادن!

همین به دروغ خوب بودن ها!

باور کن گاهی باید عادی جلوه داد که همچی خوب میگذرد 

گاهی هیچ چیز بر وقف مراد نیست اما به ظاهر همچی رو به روال است..

همین گاهی ها است که زندگی را به دروغ،خوب می سازد..


| نرگس حریری |

  • پروازِ خیال ...


تو فقط قهر میکنی و نمی دانی..

نمیدانی چه به سر این خانه می آید..

آیینه بد نگاهم میکند!

دیوار چشمانش را از لوستر میدزدد!

ساعت، عقربه هایش را دستبند میزند!

میز و صندلی از پا می اُفتند روی زمین..

گلهای روی پرده ء اتاق خواب با آسمان قهرشان میگرد

فاصله می افتد بین قطرات باران و مژه های پنجره!

تخت دونفره مان خودش را جمع میکند از یخ زدگی!

دخترک تابلو نقاشی

گوشه ء مزرعه کِز کرده و سیگار میکشد!

و قلم کاغذ میشوند دشمنان دیرینه!!!

همه به درک...

عذاب الیم وقتی ست که قاب عکست مردمکم را نشانه میرود!

چشمانت بوی دریا میدهد

و نگاهت مرغابیِ وحشی و سرگردان

هر چه میخواهم ذره ای عصبی شوم...

ذره ای نفرت بپوشم

لبخند ات میگوید خاموش

و تمام راه های خانه منتهی میشوند به کمد لباس هایت!


| علی سلطانی |

  • پروازِ خیال ...


خاطره انگیز زیبایی

و تمام مثال های دنیا 

میان چشمانت دیده می شوند

بردباری زنانه ای داری

و میشود موهایت را بویید

وقتی که تمام رنج های دنیا

به روی شانه ها سنگینی می کند

حقیقت زیستنی

و همه عناصر هستی را 

به تمامی در خود داری

آب 

باد 

آتش

خاک


| هومن داوودی |

  • پروازِ خیال ...

قصه ی عشق

۲۵
مرداد


عشق یعنی،

مرا جغرافیا در کار نباشد

یعنی تو را،

تاریخ در کار نباشد

یعنی تو،

با صدای من سخن بگویی

با چشمان من ببینی

و جهان را

با دستان من، کشف کنی...


| نزار قبانی |

  • پروازِ خیال ...


عکس آخرتو که دیدم دلم گرفت

همون لباسی که برات گرفته بودم تنت کرده بودی

چشات از همیشه غمگین تر بودن

حتی دیگه زحمت خندیدن تو دوربینو به خودت نداده بودی...

لیوانی که کادوی تولدت بهت دادم تو دستت بود

دوستات میگفتن فقط توی اون آب و چایی میخوری...


باخودم فکر کردم چرا اون لباس؟!

چرا اون لیوان؟!

واقعا هنوز مهمه برام ؟!

فکر کردم دوست داشتن چیه؟!

به چی میگن عشق؟!

اصلا ما چرا ازهم جدا شدیم...


پاشدم رفتم جلوی آیینه

نگاه کردم ببینم از اون آدمی که یه روزی دوسش داشتی چی مونده!

از موهای بلندش

از خنده هاش

از چشاش


هیچی نمونده بود...

هیچی...

آدم پیر میشه وقتی کسی دوستش نداره!

پیر میشه وقتی کسیو دوس نداره!

پیر میشه وقتی با عشقش میجنگه!

پیر میشه وقتی با خاطره ش زندگی میکنه!


پشتمو کردم به آیینه که گریه هامو نبینه

عکستو بغل کردم

چقد موهای هردوتامون

 سفید شده بود


| اهورا فروزان |

  • پروازِ خیال ...


در من کسی جان میدهد هر شب

با خاطراتی سرد و تکراری

دیوانه جان کی میشود اصلا

از حال و روزم دست برداری .. ؟


من از تو و این زندگی سیرم

بر باد دادم آشیانم را

میخواستم پَر وا کنی در من

آبی ندیدی آسمـانم را ...


ویرانه ها را خوب میفهمم

استادِ ماندن زیرِ آوارم

لبخند بر لب میزنم اما

دردِ وخیمی در سرم دارم


دردِ وخیمِ در سرم هستی

احساسِ پوچی بینِ اشعارم

پلکی بزن پیش از عبورت یک

مُردن به چشمـانت بدهکارم ..


دلبستگی طعمِ گَسی دارد

با بغض های قصه درگیری

دستت که از دستش جـدا باشد

دستِ خودت را هم نمیگیری ...


ما را به جرمِ عاشقی کُشتند

با چوبه ای از جنسِ ویرانی

حتما تصور میکنی خوبم !

افسوس اصلش را نمیدانی ...


| مریم قهرمانلو |

  • پروازِ خیال ...


صبحانه را میتوان با دِسِرِ عاشقانه های شیرین میل کرد...

وقتی اَلَکی حواسم را پرتِ روزنامه خواندن کنم و از فنجان تو چای بنوشم و بعد با کلی آب و تاب بگویم:

عجیب است...چقدر چایِ امروز خوش طعم شده...!

چشمانت به خنده بیفتد و لقمه ی نیمه گاز زده ام را از دستم بگیری 

و بگذاری دهانت و بگویی: عجیب تر اینکه نان و مُرَبایِ امروز هم طعم هیجان انگیزی دارد و هضم این مزه های عجیب، 

بوسه ای میخواهد که از ابتدای صبح روی لب های جنابعالی دارد زبان درازی میکند!


| علی سلطانی |

  • پروازِ خیال ...


زن‌ها هیچ وقت نمی‌توانند سناریوی خوبی را برای خداحافظی به اجرا درآورند!

زن‌ها ناشی‌اند در خداحافظی...

بغض کار دست‌شان می‌دهد!

لرزش دست‌شان، لرزش صدای‌شان، 

تمام بی‌تفاوتی‌شان را که پشت یک خنده مصنوعی پنهان کرده‌اند، لو می‌دهد...


موقع خداحافظی

موقع سفر

هوای بانو، هوای این زن نازک دل را که بلد نیست ادای خداحافظی را دربیاورد، داشته باشید.

موقع خداحافظی، لحظه‌ای از مردانگی‌تان را با حرکت دستی که طره‌ای از موهایش را پشت گوشش می‌اندازید

با بوسه‌ای کوچک

با « یک مواظب خودت باش » جا بگذارید!

زن‌ها تاب و طاقت خداحافظی را ندارند، 

مگر اینکه لحظه‌ای از خودتان رو توی دلش، توی چشمانش جا بگذارید!


| فاطمه بهروزفخر |

  • پروازِ خیال ...

قشنگی

۲۱
مرداد


مثل باغی سبز در یک روز بارانی قشنگی

مثل دریایی چه آرام و چه توفانی قشنگی


روسری را طرح لبنانی ببندی یا نبندی،

زلف بر صورت بیفشانی، نیفشانی قشنگی


خنده های زیر لب، یا آن نگاه زیر چشمی،

شاید اصلا با همین حرکات پنهانی قشنگی


تا که نزدیکت می‌آیم در همان حال مشوش

ـ که میان رفتن و ماندن پریشانی ـ قشنگی


این پلنگ بی قرارت را به کرنش می‌کشانی

ماه مغرورم! خودت هم خوب می‌دانی قشنگی


می‌نشینی دامن گلدار را می‌گسترانی

مثل نقش شمسه روی فرش کرمانی قشنگی


نه، ... فرشته نیستی، می سوزد آدم از نگاهت

آری آتش پاره ای با اینکه شیطانی، قشنگی


سرنوشت ما نمی دانم چه خواهد شد؟ ولی تو

مثل حس ناتمام بیت پایانی قشنگی


| قاسم صرافان |

  • پروازِ خیال ...


بعضی روزها 

حال آدم یک جور عجیبی خوب است

خوب که میگویم 

نه اینکه مشکل نباشد ها

نه ...

خوب یعنی خدا دستش را میگیرد

مقابل غم ها 

میگوید "امروز بنده ام باید خوشحال باشد ، سراغش نیایید"

و تو هی ذوق میکنی

از خوشی های کوچک زندگی ات

از اتفاقاتی که انتظارش را نداری و میشود ...

گفتم انتظار ، یادم آمد 

هر روزی که بی انتظارو شاکر 

چشم گشودم "حالم خوب بود "

خوب که میگویم 

نه اینکه به تمام آرزوهایم رسیده باشم ها !!.نه...

خوب یعنی خدا را رأس آرزوهایم قرار دادم 

و همه چیز را به او سپردم ...


| نازنین عابدین پور |

  • پروازِ خیال ...


آغوش تو

مترادف امنیت است

آغوش تو

ترس‌های مرا می‌بلعد

لغت‌نامه‌ها دروغ می‌گفتند

آغوش تو

یعنی پایان سردردها

یعنی آغاز عاشقانه‌ترین رخوت‌ها

آغوش تو یعنی “من” خوبم !


| مهدیه لطیفی |

  • پروازِ خیال ...

هستى و ندارمت

۱۹
مرداد


نه مثل کوه محکمم نه مثل رود جارى ام 

نه لایقم به دشمنى نه آن که دوست دارى ام 

 

تو آن نگاه خیره اى در انتظار آمدن 

من آن دو پلک خسته که به هم نمى گذارى ام 

 

تو خسته اى و خسته تر منم که هرز مى روم 

تو از همه فرارى و من از خودم فرارى ام 

 

زمانه در پى تو بود و لو ندادمت ولى 

مرا به بند مى کشد به جرم راز دارى ام 

 

شناختند عامیان من و تو را به این نشان 

تو را به صبر کردنت مرا به بى قرارى ام 

 

چقدر غصه مى خورم که هستى و ندارمت 

مدام طعنه میزند به بودنم ، ندارى ام 

 

| سید تقی سیدی |

  • پروازِ خیال ...

دل وحشت زده

۱۹
مرداد


دل وحشت زده در سینه من می‌لرزید

دست من ضربه به دیوار زندان کوبید

آی همسایه زندانی من

ضربه‌ی دست مرا پاسخ گوی

ضربه دست مرا پاسخ نیست

 

تا به کی باید تنها تنها

وندر این زندان زیست

ضربه هر چند به دیوار فرو کوبیدم

پاسخی نشنیدم

 

سال ها رفت که من

کرده‌ام با غم تنهایی خو

دیگر از پاسخ خود نومیدم

 

راستی هان

چه صدایی آمد؟

ضربه‌ای کوفت به دیواره زندان، دستی؟

ضربه می‌کوبد همسایه زندانی من

پاسخی می‌جوید

دیده را می‌بندم

در دل از وحشت تنهایی او می‌خندم 


| حمید مصدق |

  • پروازِ خیال ...

یک پنجره

۱۹
مرداد


از جایی دیگر خط و نشان نمی کشی،

نفرین نمی کنی،

آه نمی کشی،

پشت پنجره گذر فصلهای بدون او را نمی شماری...

از جایی دیگر فقط به پنجره هایی فکر می کنی که بعد از رفتنش به سوی تو گشوده شد؛

یک پنجره برای دیدن خودت،

یک پنجره برای دیدن توانایی هایت،

یک پنجره برای رسیدن به آرزوهایت

شک نکن...

از جایی دیگر از خدا به خاطر رفتنش تشکر خواهی کرد.


| نسرین بهجتی |

  • پروازِ خیال ...


عشق

همیشه آدم را  در خودش غرق می کند!

حالا تو هر چقدر هم که بگویی

شناگر ماهری هستی!

عشق آدم را غرق مس کند!

غرق در دل تنگی

غرق در تنهایی

و تو بهترین ناجی دنیا هم که باشی

نمی توانی خودت را نجات دهی! 

عشق همیشه

آدم را در خودش غرق می کند!


| نسترن وثوقی |

  • پروازِ خیال ...


همسایه تان بودیم ،

تو میخندیدی 

و من

دیوار به دیوار

گریه می کردم


| کامران رسول زاده |

  • پروازِ خیال ...


من ُ جا گذاشتی و می‌خوای بری 

من ُ ! که یه عمره کنار توام 

شبیه یه ساک پر از خاطره 

که جامونده رو نیمکت متروام


من ُ جا گذاشتی و می‌خوای بری

صدا کردنت دیگه بی‌فایده ست

شنیدم یکی توی ایستگاه بعد 

به فکر گرفتاریای تو هست


شنیدم یکی بعد من با توئه 

که هر کاری واسه‌ت بگی می‌کنه 

چشای سیاهت من ُ کشتن و 

یکی با چشات زندگی می‌کنه


من ُ جا گذاشتی که تنها بری 

سراغ کسی که تو تقدیرته 

یه لحظه‌م نمی‌خوای معطل کنی 

زمان داره میره... دیگه دیرته


یکی توی ایستگاه بعدی داره 

با یه گل تو دستش قدم می‌زنه 

داره آخرین نقشه‌های من ُ

واسه موندن تو به هم می‌زنه


تو بی‌طاقتی هامُ می‌بینی و 

برای یکی دیگه بی‌طاقتی 

نمی‌تونم اینجا نگه دارمت

من ِ خنگ ِ بی‌عرضه‌ی لعنتی ...


| احسان رعیت |

  • پروازِ خیال ...


اگر در خیابان مردی را دیدید

که مدام به چهره ی زنها نگاه میکند

نگویید فلانی چشم چران است!

مردها دلتنگ که میشوند

میزنند به دل خیابان های شلوغ

خیابان هایی که بوی گمشده شان را میدهد

و با دلهره به دنبالش میگردنند!!

هی با خودشان حرف میزنند

که اگر ببینمش

این را میگویم و آن را میگویم!

اماکافیست یک نفر را ببینند

که چشمانش شبیه طرف باشد!!

لال میشوند

تپش قلب میگیرند

نفس هایشان به شماره می افتد

و راه خانه شان را گم میکنند!


| علی سلطانی |

  • پروازِ خیال ...


اگر گفت باید برم 

جلوشو نگیر!

وقتی بخواد بره، میره... ولی همون فرصتی رو که تو آخرین لحظه داری مهربون باش، 

بخند و دست از خاطره ساختن بَرنَدار؛

بزن زیر دماغش بگو: «آهای نری بگی بد بودا...» گریه نکن، بخند و بازوش رو نیشگون بگیر، 

بهش نگو: دوس ندارم حرفایی که به من زدی به یکی دیگه بزنی! 

نگو: اگر زدی پای حرفات وایسی. نصیحتش نکن! نفرینش نکن! 

فقط لحظه‌ی آخر بازم از ته قلبت دوسش داشته باش انگاری قراره بمیره!

وقتی رفت...

بزن زیر گریه،

یه هفته، 

یه ماه، 

یه سال...

همچین که خالی شدی یه شب یه جایی یه زمین خوش آب و هوا گیر بیار یه چاله بکن و خاطره‌هاتو بریز داخلش و روش خاک بریز. 

یه شاخه گل بذار سر قبرش و بشین یه فاتحه‌ام بخون برای روزای خوبتون.

آخرین تصویر تو ازش میشه: یه خاکسپاری مُجلل و روزی که مُرد،

ولی آخرین تصویر اون از تو میشه: یه آدم مهربونِ تکرار نشدنی!

اون هربار که یادِ تو میوفته می‌میره...

فکر کنم این انتقام منصفانه‌ای باشه! 


| امیرمهدی زمانی |

  • پروازِ خیال ...

بی هوا

۱۷
مرداد


بی هوا داریم تا بی هوا...

این بی هوا که میروی

که ماسک اکسیژن از سقف پایین بیافتد

که نمیافتد

که نمیافتی از سرم...

یا آن که بی‌هوا ببوسی‌ام...!

بی هوا بگویی:

شما کتلت درست میکنی برایم؟!

بی هوا که صدایم کنی

که نمیکنی

که نمیگردم

این بی هوا ها را چه به آن بی هوا ها؟!

ها...؟!

این بی هوا ماندن

بلاتکلیف و بی چیزی که از سقف بیافتد

با آن بی‌هوا که ببوسی‌ام

کجایش یکی‌ست؟!


| مهدیه لطیفی |

  • پروازِ خیال ...


_آرومه جون؟

+بله؟

_همیشه میگفتی جانم...!

+حواسم نبود!

_کجا بود؟

+پیش چشمات...پیش آرومه جون گفتنت...پیش اینکه اگه تو نباشی چی؟ 

_مگه قراره نباشم؟!

+ این دنیای لعنتی رو نمیشناسی ؟ اینکه استعداد عجیبی داره تو گرفتن خوشبختیت؟ 

تو خوشبختی منی...تمام بودنت خوشبختیمه...میترسم دنیا چشم دیدن خوشبختیم رو نداشته باشه!


| محیا زند |

  • پروازِ خیال ...

کپی برابر اصل

۱۷
مرداد


کپی برابر اصل ...

یعنی اصلش را می دهی به دادگستری یا دفاتر رسمی؛ 

از رویش هر چندتایی که خواستی کپی میگیری تا به همانقدر؛ اصلش را داشته باشی...

می شد اگه وقت بوسیدنت... چند کپی گرفت و داد ... عین اصلش را گرفت!

می شد اگر وقت آغوش... چند کپی گرفت و داد... عین اصلش را گرفت!

می شد اگر 

وقت زل زدن به چشم هات

وقت اینکه دستم را گرفته ای؛

دستت را گرفته ام 

بعد... دست هایمان را محکم فشار میدهیم توی دستان هم؛

تا دلمان قرص شود ...

آنقدر قرص شود

که هر چی کپی ست

بریزیم دور

و بچسبیم به اصل اصل هم ...

می شد اگر


| حمید جدیدی |

  • پروازِ خیال ...

فکرش را بکن

۱۷
مرداد


فکرش را بکن؛

بگویی صبر کن تا دکمه های پیراهنت را خودم ببندم...

سرم را بالا بگیرم و تو شروع کنی به بستن؛

از پایین تا بالا یکی را جا بیندازی.

اخم کنم!

مرا ببوسی...

و با خنده بگویی دوباره !

فکرش را بکن؛

بگویم بنشین تا ناخن هایت را خودم لاک بزنم !

از راست به چپ یکی را جا بیندازم.

اخم کنی!

ببوسمت...

و با خنده بگویم دوباره!

فکرش را بکن چه خاطرات اتفاق نیفتاده ی زیبایی داریم ما!


| حامد نیازی |

  • پروازِ خیال ...

گریستیم

۱۷
مرداد


به خانه آمدیم

شب شده بود

شیر آشپزخانه چکه مى کرد

چه پاییزى بود

روزهاى در خانه ماندن

سکوت

سکوت

عصرهاى جمعه فقط حسرت بود

و تیک تاک این ساعت لعنتى

که هى کش مى آمد

کمى گریستیم

گفتى دیروقت است

باید بخوابیم

چاى سرد شده بود

قند هم نداشتیم

عصرهاى جمعه فقط حسرت بود

تو این را مى دانستى

که پاییز در وجودمان خانه کرده است

حرفى براى گفتن نبود

فقط

آرام گریستیم

آرام آرام...

گریستیم


| ناشناس |

  • پروازِ خیال ...


داری از هوش میری از سردرد

توی لب‌هات باز حس داری

باز لبخند می‌زنی به چشاش

که نفهمه که استرس داری


خواب و بیدار بودنت زجر

همه‌ی زندگیت کابوسه

اون ولی قول داده توو شعراش

برمی‌گرده به آخرین بوسه


| سید مهدی موسوی |

  • پروازِ خیال ...

همان سکانس

۱۶
مرداد


در حقیقت آدمی ، در یک سکانس از زندگی اش گیر میکند

و بعد دیگر مهم نیست که تا کجا پیش می رود ،

تا هر جایی که برود

تا هر جایی 

بازهم با یک چشم برهم زدن برمیگردد به همان سکانس ،

همان سال ، 

همان روز ، 

همان ساعت ، 

همان لحظه..

و پیر شدن انسان از همین لحظه شروع می شود ..


| پویان اوحدی |

  • پروازِ خیال ...


من رویاهای زیادی در سر دارم!

میخواهم نویسندهء بزرگی شوم که جهان از خواندن نوشته هایش انگشت به دهان بماند...!!

میخواهم مانند کریستوفرنولان فیلمنامه های راز آلودی بنویسم که هر مخاطبی را جذب کند...!

آنقدر پرمحتوا بنویسم که شخصِ استیون اسپیلبرگ از من درخواست همکاری کند!

مثل آلفرد هیچکاک به عنوان نابغهء فیلم سازی معرفی شوم!

مانند جان فورد عنوان بهترین کارگردان تاریخ سینما را بدست آوردم!

من حتی مثل فرهادی به اسکار هم می اندیشم...!

.

این ها را رها کن..!

این ها همه فرعیات است...!

بنشین آن رویای اصلی را برایت بگویم!

آن رویای شیرین تر از عسل!

یک صبحِ بارانی تو از راه برسی و از شدتِ باران موهایت کاملا خیس شده باشد...

بنشینی جلوی آیینه و ...

من موهایت را خشک کنم...

بویِ موهایت بپیچد در اتاق و پلکهایم را محکم رویِ هم بفشارم و با تمام وجود نفس بکشم....

وقتی چشمانم را باز میکنم تو از آیینه زل زده باشی به من!

و چه کار سختی دارم من!

محوچشمانت شده ام که هیچ....

باید حرفِ نگاهت را هم بخوانم......!


| علی سلطانی |

  • پروازِ خیال ...


تیزی گوشه‌های ابرویت 

پیچ و تاب قشنگ گیسویت 

آن دوتا چشم ماجراجویت

این صدای خوش النگویت 

آخرش کار می‌دهد دستم


ناز لبخندهای شیرینت 

طرح آن دامن پر از چینت

«هـ» دو چشم پلاک ماشینت

شیطنت در تلفظ شینت 

آخرش کار می‌دهد دستم


گیسوانت قشنگی شب توست 

صبح در روشنای غبغب توست

ماه از پیروان مذهب توست

رنگ خالی که گوشه لب توست

آخرش کار می‌دهد دستم


شرم در لرزش صدای تو

برق انگشتر طلای تو

تقّ و تقِّ صدای پای تو

ناز و شیرینی ادای تو

آخرش کار می‌دهد دستم


حال پر رمز و مبهمی داری 

اخم و لبخند درهمی داری

پشت آرامشت غمی داری

اینکه با شعر عالمی داری

آخرش کار می‌دهد دستم


کرده‌اند از اداره‌ام بیرون 

به زمین و زمان شدم مدیون

کوچه گردم دوباره چون مجنون

دیدی آخر!... نگفتمت خاتون! 

آخرش کار می‌دهی دستم


| قاسم صرافان |

  • پروازِ خیال ...


حرفِ رفتن که می‌‌شود

هزار چوپانِ دروغ گو پشتِ چشمانم کمین می‌‌کنند

هزار نفر به جایِ من می‌‌گویند

به جهنم که می‌‌روی

بعد هزار نفر در دلم مؤمن می‌‌شوند

دعا می‌‌کنند

که حرفِ رفتن

فقط کارِ چوپان‌های دروغ گوی چشمانت باشد 


| نیکی‌ فیروزکوهی |

  • پروازِ خیال ...


برای آخرین بار نوستالژی ترین برنامه اش را باز کرد.

بین خبرهاخوانده بود قرار است برنامه ای که سال های سال پشت کامپیوترش مینشیت و روشنش میکرد 

و پیام های عاشقانه میفرستاد میخواست بسته شود..

برنامه ای که شب ها تاصبح برای هم تایپ میکردند جمله هایی مینوشتند 

که هر عاشقی آن را میخواند میتواست لرزش قلبش را احساس کند..

این روزها مشغله ی زندگیش کمتر به او اجازه میداد ساعت ها در دنیای مجازی بگردد.

فاصله اش از دنیای مجازی زیاد شده بود و واقعی تر با دنیای واقعیش ارتباط برقرار میکرد..

وقتی به خودش آمد دید آخرین باری که کامپیوترش را روشن کرده بود سالهای گذشته ای بود که برای پایان نامه اش نیاز به اینترنت داشت.

یاهو را باز کرد.خنده ی تلخی میزد انگار او را برده بودند به همان سال هایی که فقط خودش میدانست چگونه سپری شد..

برای آخرین بار صفحه اش باز شد..

آخرین پیام های ناخوانده اش همگی به این مضمون بود:

جانان من میدانم روزی حتی برای آخرین روز زندگیت هم که شده تمام این ها را میخوانی حتی اگر نخوانی دلم خوش میشود که جایی ثبتش کرده ام خواستم بگویم...

انگارهمه ی این سالها تمام حرف ها و گله و شکایت ها و تبریک ها را در آن بعد لعنتی تایپ میکرد تا مبادا غرورش بشکند..


| نرگس حریری |

  • پروازِ خیال ...


تنهایی دلیل محکمی برای با هم بودن نبود ...

یکی مان باید پناه می بود و یکی مان پناهگاه .


دوتا خسته 

دوتا رنجور 

دوتا بی پناه ...


یکیمان باید قویتر می بود 

سخت جان تر 

صبور تر ...


آن یکی من بودم !! 

ژست قویتر ها را گرفتم 

ادای سخت جانها را درآوردم ...

دن کیشوت ی توخالی ...

یکیمان خسته تر می شد 

زودتر از پا می افتاد 

زودتر تمام می شد 


آن یکی 

من بودم ...


| هستی دارایی |

  • پروازِ خیال ...


دلم برای خنده‌های بی‌ دلیل

برای شادمانی‌هایِ بی‌ سبب 

برای بی‌ ریا بودن

دلم برای روز‌های خوشِ

زندگی‌ تنگ شده است


دستم را بگیر

و به من بگو

چگونه در گرگ و میشِ این

روزگارِ پر بالا و پایین

ِ همیشه خاکستری

هنوز می‌‌توانم بخندم ؟؟؟


| نیکی فیروزکوهی |

  • پروازِ خیال ...


در زمینی که بازی ات دادند 

یک وجب خاک، بهترین برگ است

دست دادی ولی زمین خوردی

زنده بودن برادر مرگ است


دوست داری در آرزوهایت

ناگهان رفته، ناگهان برسد

گریه کن، توی گریه می فهمی

عشق باید به استخوان برسد


| پویا جمشیدی |

  • پروازِ خیال ...


تنها شدن را دوست دارم؛ غار داری؟

جایی برای خلوت بسیار، داری؟


جایی برای خلسه و خوابیدن روح

جایی برای کشتن تکرار داری؟


درها نمی فهمند دنبال چه هستم

در حد زندان، تا ابد، دیوار داری؟


امشب تصور کن "اناالحق" حرف ما بود

جایی برای نصب دوتا دار داری؟


امضا نخواهم کرد آدم بودنم را

مهری برای اینهمه انکار داری؟


بالا و پایین می پرم، تو هاج و واجی

در آستینت طاقت یک مار داری؟

...

اصلا ولش کن هر چه گفتم را.. ولش کن

اصلا ولش کن شعر را، سیگار داری؟


| محسن انشایی |

  • پروازِ خیال ...


محبوبم...

قلب کارش تپیدن است، بدون آنکه بخواهی.

گاهی تند و گاهی آرام. 

می توان برای مدت زمان کمی، نفس را حبس کرد تا شش ها خستگی در کنند.

می توان مدتی فکر نکرد، تا مغز آرام بگیرد.

ولی به وقت تنفر، استراحتی در کار نیست. به واقع، این قلبت است که آنرا دور انداخته ای...!

کسی آنطرف تر وَرش می دارد و با آن به "دوست داشتن" ادامه خواهد داد.

تو اما مردان زیادی را رنجانده ای! مردانی که به خون ات تشنه اند و قلب هایشان را گوشه ای... دورانداخته اند. 

من حواسم هست ولی...

و حالا،

با هزاران قلبی که درسینه جمع کرده ام... دوستت دارم.


| حمید جدیدی |

  • پروازِ خیال ...

به قدر هیچ

۱۲
مرداد


رخ به رخ

و چشم توی چشم

نفس 

نفس

نفس با نفسهایت

من 

تو را اینگونه میخواهم

شبیه حس بازی در جان کودکی

یا اشک شوق 

روی گونهٔ مادری چشم به راه

من تو را اینگونه میخواهم

مثل بوسه ای

پشت لبخند عاشقانه ای

و حیف

آخ چقدر حیف

که تو نیستی

حتی به قدر هیچ

اندازهٔ هیچ

تو

نیستی...


| محمد یغمائی |

  • پروازِ خیال ...


تو از من میخواهی عاشق باشم،

من از تو می خواهم دوستم داشته باشی

تو میخواهی مرا در قفس کنی

من میخواهم با تو پرواز کنم.

این، تفاوت عشق و دوست داشتن است...


| ایوان تورگنیف |

  • پروازِ خیال ...


آدم های خیالباف همیشه حال شان خوب است.

با کسی که دوستش دارند، 

به میهمانی می روند، 

چای می نوشند و می رقصند.  

شادِ شادند. 

کسی را که دوستش دارند همیشه هست.

نه می رود، 

نه می میرد 

و نه خیانت بلد است.

آدم های خیالباف خوشبخت ترینند.

آنقدر فکر می کنند تا باورشان شود 

و بالاخره هم روزی جذب می کنند آنچه را که می خواهند. 


| شیما سبحانی |

  • پروازِ خیال ...

وقت دلتنگی

۱۱
مرداد


کتاب ها 

پر از شعر های عاشقانه است

پر از متن ها

عبارت ها

جمله ها

با این حال

هنوز چیزی نوشته نشده

که وقت دلتنگی 

باشنیدنش

گریه هایت شدیدتر نشود...


| فلورا تاجیکی |

  • پروازِ خیال ...


محبوبم...

دنیا زوالی بیش نیست. 

و آنچه از ما خواهد ماند، گورهایی ست که تنهایی را به تاریک ترین شکل ممکن نشانمان می دهد. 

چراغی روشن کن و پرده ی اتاق را کنار بزن. 

مردان تنها، ملوانان غمگینی اند که شب ها و در پی جایی امن، به خیابان ها می زنند. 

چراغی روشن کن و با آهنگی که دوستش داشتیم به آرامی و رو به پنجره برقص.

بگذار فانوسی که از اتاق تو چشمک میزند، ملوانان شب را از غرق شدن نجات دهد.


| حمید جدیدی |

  • پروازِ خیال ...


هر زنی دوست دارد معشوقه ی مردی باشد که خط به خط معنایش کند..

زن ها انتظار عجیبی دارند،

گاهی دلشان میخواهد نگفته هایش را بشنوی 

و برایشان اصلا مهم نیست چگونه این کار نشدنی ممکن خواهد شد..

زن ها عجیب دوست داشته شدن را دوست دارند..

دوست داشتنی که به همین راحتی ها تمام نشود و تا بی نهایت ادامه پیدا کند..

زن ها موجودات عجیبی هستند،زن ها را زنانه بفهمید..!!!!


| نرگس حریری |

  • پروازِ خیال ...


دوست دارم که کمی سر به سرت بگذارم

گلِ مریم وسطِ بال و پرت بگذارم ...


هی بگویم که تو را دوست ندارم اما

یک سبد گل بخرم پشتِ درت بگذارم ...


بشنوم از دلِ خود مهرِ دلم را کندی 

مشتی از نقل به کیفِ سفرت بگذارم ...


بروی پشتِ سرت را پیِ من چک بکنی ..

رفته ام اشک به پیشِ پدرت بگذارم ...


بشنوی غم زده ام باز بیایی سمتم

دستِ خود را ببرم بر کمرت بگذارم ‌...


غرقِ آغوش توام ، بنده غلط کردم اگر

دوست دارم که کمی سر به سرت بگذارم ...


| مریم قهرمانلو |

  • پروازِ خیال ...


برایت قهوه می‌ریزم،

تو از من آب میخواهی 


به چَشمت شعر میکارم

ولیکن خواب میخواهی 


مسیرِ مستقیمی را

نشانَت می‌دهم اما


پُر از آشفتگی هستی

تو پیچ‌ وُ‌ تاب میخواهی..


| علیرضا آذر |

  • پروازِ خیال ...


هرکس انسانی را 

به گناهی سرزنش کند 

نمیرد تا خودش آن گناه را مرتکب شود.


امام صادق"ع" 

میزان الحکمة:ح۱۴۸۵۴

  • پروازِ خیال ...


قابلیت سرچ در فضای مجازی برای آدم هایی که 

یکباره یاد کسی آن دور دورهای ذهنشان می افتند ، معجزه ی بزرگیست ! 

اینکه یک آدم فراموش شده را بعد از سالها به یاد بیاوری و دلت بخواهد حداقل بدانی اکانتی با نام خودش توی اینستاگرام ها و تلگرام ها و برنامه های این چنینی دارد یا نه... 

که اگر داشت ، عکسش را بعد از این همه سال ببینی و با تغییرات زندگی أش آشنا شوی..خاطراتت را مرور کنی و شاید کمی هم اشک بریزی..!!

اسم و فامیلش را به صورت های متفاوت تایپ میکنی و سرچ وسرچ و سرچ... 

اینطور وقت ها معمولأ آدم ناکام می ماند و هیچ شخص آشنایی  پیدا نمیکند 

حالا شاید برحسب اتفاق توی این سرچ های پی در پی یک تشابه اسم وجود داشته باشد 

و برای چند لحظه تا یاد آوری چهره ی شخص مورد نظر قلبت تپش های تند تری را تقبل کند 

اما در اکثر مواقع بعد از دیدن عکس فرد ناشناس است و امید نا امید... 

اگر هم از عکس خودش برای پروفایل استفاده نکرده باشد که اوضاع بدتر است و دو دل میمانی!.

حتمأ برای همه ی ما یکبارش پیش آمده  ، آن آدم فراموش شده ی ناگهان به یاد آمده را همه ی ما داشته ایم ، 

شاید دوست دوران مدرسه ، عشق دوران نوجوانی، همکلاسی دوران دانشگاه ، فامیلی که در خارج از کشور اقامت دارد یا آدم های گمشده ی دیگری که حالا شاید اکانتی هم داشته باشند اما با نام مستعاری که ما نمیدانیم و نمیتوانیم حدس بزنیم... 

شاید این ندانستن خیلی بهتر از این باشد 

که با همین سرچ کوتاه عشق اولت را پیدا کنی و هزار خاطره توی ذهنت زیرو رو شود ، 

اگر عکس پروفایلش ، خودش باشد که مینشینی با دقت نگاهش میکنی ، 

نگاه میکنی که بفهمی در این مدت طولانی چه بر سر زندگی أش آمده و چقدر تغییر کرده است  

اما اگر عکس دو نفره باشد  یا مثلأ روی پروفایلش نوشته باشد "این ِرل  " یا چمیدانم از همین جمله های معروف عاشقانه ؛ چه غمی را باید به جان بخری...شاید سالهای سال هم گذشته باشد اما داغش دوباره تازه میشود و چند روزی حال و روزت را تلخ میکند...

میدانم این قابلیت سرچ ، با تمام خوبی ها و بدی هایش شاید اشک خیلی ها را در آورده باشد ، خیلی های عاشق را....که از دنیای واقعی جاماندند و برای دیدن معشوقشان دست به جستجوهای مجازی زدند!! 

فکر میکنم بهتر باشد برای یوزرهایمان اسم های خودمان را انتخاب کنیم ، شاید یک روز 

یک نفر 

به یادمان افتاد و خواست پیدایمان کند...

.....

لطفأ 

اسمت را

هرجا که میروی 

با خودت ببر

یک روز 

دلتنگت خواهم شد...


| نازنین عابدین پور |

  • پروازِ خیال ...


میشود بغلم کنی؟؟

محکم،

از آنهایی که سرم چفت شود روی قلبت و حتی هوا هم بینمان نباشد...

میشود بغلم کنی؟؟

دلم تنگ است

برای بوی تنت،

برای دستانت که دورم گره شود

و برای حس امنیتی که آغوشت دارد...

میشود بغلم کنی؟؟

هیچ نگویی،

فقط  

بگذاری گریه کنم...

و آرام در گوشم بگویی مگر من نباشم که اینجور گریه کنی 

میشود بغلم کنی؟؟

تمام شهر میدانند از تو هم پنهان نیست،

همین روزهاست که دلتنگی کاری دستم دهد

و در حسرت لمس دوباره ی آغوشت

برای همیشه بمانم...

میشود بغلم کنی؟؟


| فاطمه جوادی |

  • پروازِ خیال ...

شرایط سخت

۰۹
مرداد


توی کمتر از یک ماه همه کسانی که باهام بودن تنهام گذاشتن، 

فرار کردن یا اینکه گم شدن و مردن، جز یه نفر، 

دستیارم تنها کسی بود که هنوز تو اردوگاهی وسط سردترین نقطه زمین کنارم مونده بود، 

اون کله شق ترین آدمی بود که تا حالا دیدم.

با اینکه خانواده اش رو تو سقوط یه هواپیما از دست داده بود 

ولی باور داشت که اون ها هنوز زنده هستن و تو یه جزیره متروکه دارن زندگی می کنن.

دستیارم بعد از اینکه هر کس از اردوگاه فرار می کرد بر می گشت 

و به من می گفت که نگران نباش رییس، اون ها به زودی بر می گردن.

مرتیکه دیوانه فکر می کرد همه اتفافات زندگی مثل یه بازی می مونه، 

فکر می کرد یه روز همه رفته ها بر می گردن، همه مرده ها زنده میشن و آرامش دوباره برقرار میشه، 

حتی گاهی جلو پنجره می نشست و چشم هاش رو به هم فشار می داد و بعد باز می کرد تا ببینه این بازی تموم شده یا نه، 

صبح ها هم وقتی از خواب بیدار می شد از من می پرسید بازی تموم نشد؟

تا اینکه یه شب اومد تو اتاقم و گفت: رییس می دونم این بازی تموم شدنی نیست، 

می دونم اون ها دیگه بر نمی گردن، می دونم ما اینجا گیر افتادیم، ولی بیا یه بازی دیگه رو شروع کنیم؟

گفتم: چه بازی؟

گفت: من از اینجا فرار می کنم و قول میدم که کمک بیارم،تو هم قول میدی منتظرم باشی؟

گفتم باشه، حالا هم نزدیک بیست ساله منتظر کسی نشستم 

که تو یه شرایط سخت بهم قول داد که برگرده!


| آنتارکتیکا، هشتاد و نه درجه جنوبی / روزبه معین |

  • پروازِ خیال ...


روزی می رسد

که بی حسی سایه می اندازد

به حسرتِ روزهایی که

حداقلِ معشوق می توانست

کثرتِ بی اندازۀ دلخوشی باشد...

دیگر از این حقیقت فرار نمی کنی

که آدم ها به آسانی خود را دریغ می کنند

و تو به سختی

در منگیِ پُر سوالِ ذهنت

بی جوابی قانع کننده

هضمشان می کنی...

دیگر نمی جنگی

تنها نگاه می کنی

به روزهایی که چرخ دنده هایش فرسودۀ تکرارند...

اسمش را می گذارند" فراموشی "

اما

شباهتی بی نظیر دارد

به اسارت

در یک اردوگاهِ کارِ اجباری


| پریسا زابلی پور |

  • پروازِ خیال ...


محبوبم...

امروز هم بی تو گذشت. چشم دارد به ندیدنت عادت می کند؛ 

زبان نامت را به سختی در دهانم می چرخاند؛ دست ها بلا استفاده و گوش هایم صدایت را ...

روزگار غریبی ست و درد هر بار یکی از اعضای تنم را احاطه می کند. 

شاید برای همین است که قلب و مغزم، با آنکه همیشه کنار تواَند؛ بیقراری هم می کنند.

قلب... مثل مادری که جنگ، جنازه ی فرزندش را هنوز پس نداده است 

و مغز... چون پدری که در تنهایی و خلوتش، به آرامی می گرید.

چه تشبیه مسرت بخشی...! که هربار به یادم خواهد آورد ...

" هرگز، فراموش نخواهی شد ..."


| حمید جدیدی |

  • پروازِ خیال ...


می روم بلکه تحمل به خوش فکر کند

از سرت می پرم، الکل به خودش فکر کند


تو که در حال صعودی بگذاری بد نیست

آیه ای قبل تنزل به خودش فکر کند

....

"فکر بلبل همه آن بود که گل شد یارش"!

حال بگذار که بلبل به خودش فکر کند


آمدم بگذری از من به سلامت بروی

وقت آن ست کمی پل، به خودش فکر کند


| محسن انشایی |

  • پروازِ خیال ...

بزنم به تخته ، عشق جدید چقدر به زندگی أت می آید...
چهارخانه های پیراهنت بزرگتر بنظر میرسند و خنده هایت با دوام تر ، 
نه اینکه فکر کنی حسادت میکنم ها  نه ، اتفاقأ وقتی بر خلاف میل تو ، 
توافق کردیم برویم دنبال زندگی هایمان و  رفتیم ، 
گل های پیراهن من هم شکفت و عطر بهار لبخندم توی کوچه ها پیچید 
و های و هوی تنهایی أم به گوش آسمان و پرنده هایش هم رسید...
اما...اما همه چیز به اینجا ختم نشد ، بعد از مدتی عشق در من جان گرفت ، 
مثل یک بیماری پنهان و بدون نشانه که یکباره خودش را نشان میدهد و آدم را از پا در می آورد.! 
شاید باور نکنی اما از پا در آمدم ، 
تازه فهمیدم چقدر از دوست داشتنت زیر پوستم جریان داشت اما متوجهش نبودم ، 
تازه فهمیدم آن گل های شکفته و های و هوی ، آرامش قبل از طوفان عشق بوده و قرار است بلایی به جانم بیاندازد که درمانش از دست هیچ طبیبی برنمی آید جز تو ، 
اما آنقدر دیر عاشقت شدم که نتوانی بدادم برسی... 
من که نخواسته بودم دوستت نداشته باشم ، 
نخواسته بودم تورا به پای دوست نداشتنم بسوزانم...
اصلأ تقصیر من نبود که عشق با رفتنت آغاز شد و ویرانم کرد فقط آمدم بگویم 
هیچ حسرتی بزرگتر از این نیست که دیر بفهمی عاشق کسی بوده ای....
حسادت نمیکنم اما...
آدم عاشق که این حرف ها سرش نمیشود...
.....
تا دیر نشده 
عشق را 
در خودتان پیدا کنید
قبل از اینکه 
آدمها برای همیشه 
از کنارتان بروند...

| نازنین عابدین پور |

  • پروازِ خیال ...


حسرت خندیدن تو،لحظه به لحظه بامن است

تمام آرزوی من ، دست تو را گرفتن است

فقط به من نشان بده...کسی که نصف تو زن است!


از تو زیاد گفته ام، قلم ولی سیر نشد

پیر شدم خودم ولی،ترانه ام پیر نشد

به باورم نمی رسید،این همه لحظه های خوش

مرا درآغوش بِکِش ! مرا درآغوش بُکُش!


در این زمان کم ببین،که باتو خو گرفته ام

رو به توکرده ام ببین!ازهمه رو گرفته ام 

جهان وهرچه که در اوست،بی تو برای من کم است

بهشت هم بدون تو، برای من جهنم است


پر پر آغوش توام ، به دستم آسمان بده

مثل من عاشق اگه هست ،فقط به من نشان بده

به باورم نمی رسید،این همه لحظه های خوش

مرا درآغوش بِکِش! مرادر آغوش بُکُش


| على ایلیا |

  • پروازِ خیال ...

غصه

۰۸
مرداد


این روزها چنان هوای دلم نامساعد است

حتی به حال بدم، "غصه" غصه می خورد


| علیرضا فراهانی |

  • پروازِ خیال ...


زن ها را از رقصیدن منع کردند

از آواز خواندن

از عاشقی کردن

از بوسیدن

از خندیدن... 


زن ها در پیله های خود فرو رفتند

و از تنهایی بسیار

شاعر شدند

و در شعرهایشان

وحشیانه رقصیدند

آواز خواندند

عشق ورزیدند

بوسیدند

اما خنده نه!

فقط گریستند...


| ناشناس |

  • پروازِ خیال ...


ادبیات خسته شد وقتی

حافظ از روی درد می خوانی

به چخوف فکر می کنی اما

هی مجلات زرد می خوانی


در سرت زنگ می زند موتسارت

ناظری در تو مولوی می خواند

شجریان خسته یی درضبط

چند سطری ز مثنوی می خواند


بای سیکل ران پیر مخملباف

در شب لاله زار می چرخید

در سر کیمیایی من باز

لذت اعتراض می پیچید


کودکی های شاد و غمگینم

در پریای شاملوگم شد

مثل یک پیرمرد غمگین که

در خیابان روبه رو گم شد


تاس انداخت دست رهگذری

شیش و هشتی که خوب می رقصید

شاعری زیر غرش یک شعر

سخت از خشم شعر می ترسید


یک نفر در شقیقه ام مجروح

درد خود را به شعر ها می داد

مثل یک ماهی اسیری که

نعره می زد که مرگ بر صیاد


به عمو خسروی شکیبایی

بنویسید حال ما خوب است

ادبیات خسته یی هستیم

بغض هامان همه طلا کوب است


بنویسید شاعریم اما

قافیه های خسته یی داریم

بنویسید شاعری یعنی

قلبهای شکسته یی داریم


ادبیات خسته یعنی این

شاعران جای شعر می گریند

شاعران جای شعر می گریند

شاعران جای شعر هق هق هق


| الهام قریشی |

  • پروازِ خیال ...


یک‌وقت‌هایی احساسات عجیب و غریبی در درون آدمی ریشه می‌دواند. 

احساساتی که گاهی ممکن است در خلوت، 

به وحشتت بیندازد اما نتوانی هیچ جایگزینی برای آن پیدا کنی!

میل به تنهایی یکی از همین‌هاست!

این میل عجیب و دوست‌داشتنی گاه به وحشتم می‌اندازد 

اما نمی‌توانم برای لحظه‌ای ضرورتش را در دنیای درونی‌ام کتمان کنم.

لحظه‌هایی که بیرون از خانه‌ام... 

محل کار هستم یا نشسته‌ام روبروی سوژه مورد نظر تا به سوالات جواب بدهد، 

مدام لحظه‌های تنها بودنی‌را مرور می‌کنم که با یک فنجان چای، 

صفحات نوشته شده نامرتبی را ورق می‌زنم تا ساختار منسجمی به متن مصاحبه بدهم.


تنها بودن را می‌شود شعر خواند

کتاب خواند

برای یک قرار عاشقانه برنامه‌ریزی کرد

برای تولد بهترین آدم زندگی نقشه کشید

تنهایی را می‌توان به عاشقانه‌ترین صورت ممکن، سپری کرد!


از تنهایی

یا

تنها بودن نترسیم

تنهایی

یک ضرورت است!


| فاطمه بهروزفخر |

  • پروازِ خیال ...


بعضی گریه ها شعـر نمیشوند

موسیقی هم همینطور ! 

بعضی درد ها را نمیتوان نوشت

نمیتوان سـرود ..

بعضی بغض ها 

میانِ اینهمه شعر

به هیچ صراطی مستقیم نیستند ! 


به گمانم

بعضی جاها

فقط

باید مُـرد ...


| مریم قهرمانلو |

  • پروازِ خیال ...


یه جوری واسم زندگی سرد شد

که دستای گرم تو یادم نره

همش غصه خوردم همش می خورم

چقد بی کسی اشتها آوره

همه مشکلاتم رو با قرص خواب

تو لیوان دلشوره حل می کنم

بازم مثل هرشب به جای تنت

دارم بالشم رو بغل میکنم


| هانی ملک زاده |

  • پروازِ خیال ...


ما عاشقانی هستیم که

عاشقانه ها مان

روی خطوط ایرانسل به هم می رسند

و " دوستت دارم " ها مان

پشت خط تلفن جان میگیرند

و پیام های آخر شبی مان

پوزخند میزنند به هر چه واقعیت :

" کاش اینجا بودی الان ؛ کنارم .. "


ما عاشقانی هستیم که

آغوش مان

احساس مان

بوسه ها مان را

از واقعیت طلب داریم ..


ما عاشقانی هستیم

که خوب لمس می کنیم

حس لبخند های ندیده را ...


| زکیه خوشخو |

  • پروازِ خیال ...

نگاه های بلند

۰۴
مرداد


در پی آن نگاه های بلند ،

حسرتی ماند و

آه های بلند!


| فریدون‌ مشیری |

  • پروازِ خیال ...


"دوستت دارم" را

در دستانم می‌چرخانم

از این دست به آن دست.

پس چرا

هر وقت می‌خواهم

به دستت بدهم نیستی؟


چرا اینجا نیستی

تا "دوستت دارم" را

از جنس خاک کنم،

از جنس تنم،

و با بوسه بپوشانمش بر تنت؟

بگذار "دوستت دارم" را

از جنس نگاه کنم

از جنس چشمانم

و تا صبح به نفس‌های تو بدوزم.


| عباس معروفی |

  • پروازِ خیال ...

بی من تنهایی

۰۳
مرداد


سرد یعنی تو

که صدایت یخ می بندد بر رگ هایم

به وقت هایی که کسی را دوست داری

که من نیستم ...


گرم یعنی تو

که هر نگاهت داغ می شود بر دلم

برای بعدها ،

به وقت هایی که کسی را دوست داری

که منم ...


آب یعنی تو

که بر سرم می ریزی ... پاک ؛

از ابرهای دلتنگ سقف خانه ات که از خیابان فرار کرده اند

به جای هر غسلی !

به جای هر بارانی !


خاک

یعنی خاک بر سر لحظه هایی که

ما مال هم نیستیم ..!


خلاصه ،

خورشید

کتاب

کفش

کلید

کلمه؛

همه شان تویی !

به تنهایی !


تنهایی یعنی تو

که نمی دانی

بی من

چقدر تنهایی ...!


| مهدیه لطیفی |

  • پروازِ خیال ...


چیزی که در دوست داشتنت

بیش تر عذابم می دهد

این است که گر چه می خواهم

اما طاقت بیش تر دوست داشتنت را ندارم

و آن چه در حواس پنج گانه ام

به ستوهم می آورد

این است که آن ها پنج تا هستند، نه بیش تر


| نزار قبانی |

  • پروازِ خیال ...

The Sea Inside

۰۳
مرداد


- چرا همیشه لبخند میزنی ؟...

+ وقتی هیچ راه فراری نداری و دقیقا به همه احتیاج داری، 

یاد میگیری که چطور با لبخند زدن گریه کنی !...


Movie : The Sea Inside

  • پروازِ خیال ...


آمدن

و با هر مصیبتی ماندن

کار آدم‌های بزرگ است

وگرنه نماندن

و با هر بهانه‌ای رفتن را همه بلدند!

بیا

بمان

بگذار

همه بدانند چه مرد بزرگی را کنار خودم دارم!


| فاطمه بهروزفخر |

  • پروازِ خیال ...


روزی پشیمان می شوی آن روز خیلی دیر نیست

روزی که دیگر قلب من با عشق تو درگیر نیست


آن روز می بوسی مرا در قاب عکس ساکتی

زل میزنی چشم مرا سهمت بجز تصویر نیست


با گریه می گویی بیا با بغض می خوانی مرا

دیرست دیگر .. حسِ من بر پای تو زنجیر نیست


پُک می زنی یاد مرا با طعم سیگار وُ جنون

میسوزی از آهی که خود گفتی که دامن گیر نیست


روزی میان اشک و خون هم پای شعرم می دَوی

با درد می گویی به خود دیگر مرا پیگیر نیست


آن روز تنها می شود هم تخت و هم پیراهنت

می خواهی ام می خواهی ام لیکن دگر تقدیر نیست


با او به خلوت می روی با او بَغل می نوشیُ

پایانِ آن مستانگی جز ناله ی شبگیر نیست


آن روز می کوبی به در آشفته و آشفته تر

حسرت عذابت میدهد قلب تو بی تقصیر نیست


روزی نشانی ِمرا از کوچه ها می پرسی ُ

راهت نمی افتد به من خودکرده را تدبیر نیست ..

 

| بتول مبشری |

  • پروازِ خیال ...

" ای عشق"

۰۳
مرداد


و تو

آن شعر محالی که هنوز

با دو صد دلهره در حسرت آغاز توام

چشم بگشای و مرا باز صدا کن

" ای عشق"

که من از لهجه ی چشمان تو 

شاعر بشوم

و تو را سطر به سطر

و تو را بیت به بیت

و تو را عشق به عشق ...

شاید اینبار تو را پیش تو 

با مرگ خود آغاز کنم ...


| حمید مصدق |

  • پروازِ خیال ...


باز هم نصف شب  و تاب و تبی تکراری 

      دلبرم ! همنفسم ، باز تو هم بیداری؟        

 

گل شب بوی غزل ریز ! مزاحم نشوم !   

وقت داری کمی از روی غمم برداری؟  

 

میشود دست به بغضم بکشی؟ بی زحمت !

میشود گوش به آهنگِ دلم بسْپاری؟

 

" یک نفر آدمم و چند نفر غمگینم " 

خسته ام ، خسته از این زندگیِ اجباری

 

شده مخروبه بنایِ دلِ کج بنیادم

شاعری را چه به وصله زدن و معماری !

 

خسته ام ، منتظرِ معجزه ی تازه ایَم

تو بیایی به دلم دینِ نُویی می آری !

 

کاش ! پایانِ غمِ من به خودت ختم شود

کاش ! شیرین شود این درد و غمِ تکراری


| عقیل پورجمالی |

  • پروازِ خیال ...


گفتی آرزو کن و

به نسیم بسپار...

و تو را طوفان برد !

همین...


| حامد نیازی |

  • پروازِ خیال ...


اتفاق افتاد

مثل اشکی که چند سال

منتظر افتادنش باشی

نه بارانی

نه ایستگاهی

نه حتی موسیقی آرامی

روی سکانس خداحافظیِ مان...

عشق ما

اسب آبی غمگینی بود

که هیچ کس

روی بردش شرط نمی بست !


| حامد ابراهیم پور |

  • پروازِ خیال ...


هوای خانه ابریست

همراه با آه و غبار صبحگاهی

و یک جبهه درد پر فشار

هوای خانه ای که تو را نداشته باشد

همیشه چند درجه زیر صفر است !


| پدرام مسافری |

  • پروازِ خیال ...

لب های تو

۰۳
مرداد


آسمان لب های من

به شوق بوسیدن

ردی پای توست

که شب هایم را

روشن می کند...


| علیرضا اسفندیاری |

  • پروازِ خیال ...


کارم به لبخند های بی دلیل رسیده!

خنده ام میگیرد وقتی

عکست را مقابل چشمانم می‌گذارم

و برایت از دوست داشتنم مینویسم!

خنده ام میگیرد از این فکر

که برای کسی مینویسم

که از من بیخبر است

چه برسد از دوست داشتنم!

خنده ام میگیرد,

که چه احمقانه,

که بی هیچ منطقی,

به انتظارت نشسته ام!

خنده ام میگیرد از گریه هایم!

خنده ام میگیرد...


| نیلوفر اسلامی |

  • پروازِ خیال ...


ما زن ها با خود ، چه کردیم که صبح ها بجای تحسین خودمان در آینه چروک صورتمان را ، لکه ی جدید روی گونه هایمان را ، سیاهی دور چشم هایمان را دیدیم و خیلی وقت ها از خودمان بدمان آمد ...

از خودمان خسته شدیم و از مورد توجه قرار نگرفتن  ترسیدیم ، آنقدر ترسیدیم که باورمان شد باید برای دوست داشته شدن ، صورتمان چروک نداشته باشد ، لکه های گونه هایمان از بین بروند ، ابروهایمان همیشه  تمیزو قرینه باشد ، صبح ها به محض بیدار شدن از خواب آرایش داشته باشیم ،  زیبا شویم ، عمل کنیم ، خودمان نباشیم ، آنقدر از دوست داشته نشدن ترسیدیم که یادمان رفت زن ها هم حق دارند بعضی روزها خودشان باشند ، با صورتی رنگ پریده و خسته ، با چشم هایی بدون آرایش و ریز ، با ابروهای پر و لب هایی بی رنگ، با هرچیزی که برای خودشان است اما زیبای زیبا...

یادمان رفت برای خودمان زندگی کنیم ، تصویرمان را در آینه ببوسیم ، عاشق خودمان باشیم حتی با خال نا به جای روی پیشانی و لکه های کهنه ی مانده بر پوست ...

غم انگیز است که آینه ها میتوانند کابوس خیلی از زن ها باشند ، زن هایی که فکر میکنند خود واقعیشان زیبا و دوست داشتنی نیست و نباید از خودشان عکس بگیرند ، نباید با دقت به چشم ها و لب ها و ابروهایشان نگاه کنند چون میتوانند  ایراد های عجیب و غریب از خودشان بگیرند و به بد عکسی خود ایمان بیاورند ...بلأخره یکجای کار باید این کابوس به پایان برسد ...

کم کم باید صبح که بیدار شدیم ، به صورت بدون آرایش و تمیزمان در آینه لبخند بزنیم ، موهایمان را صاف و ساده شانه کنیم، از خودمان عکس بگیریم و به لبخندهای عمیقمان افتخار کنیم، حتی اگر خسته بودیم بازهم مطمئن باشیم دوست داشتنی ترین موجود دنیا زنیست که زیبایی أش را باور دارد ...

بلأخره یک روز 

زن ها باید 

با آینه ها آشتی کنند !


| نازنین عابدین پور |

  • پروازِ خیال ...


تو می تونی بهم بگی بذارش کنار

اما نمی تونی بگی دوستش نداشته باش!

حتی نمی تونی بپرسی با وجود همه بدیایی که کرد چرا باز دوستش دارم...؟!

می دونی این دو تا هیچ ربطی به هم ندارن!

شبیه دلی که شکسته اس... اما تنگ!

شبیه خاطره ای که تلخه... اما عزیز!

شبیه رویایی که کوتاهه... اما شیرین!

دوست داشتن همینه

یه حس ساده و بی دلیله...

از عشقای بزرگ حرف نمیزنم!

از یه حس ناخودآگاه، یه هیجان شیرین میگم...

شاید بگی یه روز تموم میشه

آره شاید

ولی تا اون روز نمی تونی بگی دوستش نداشته باش...!


| پریسا زابلی پور |

  • پروازِ خیال ...

موج حرف هایش

۰۲
مرداد


به نظرم هیچوقت نباید پیش خودت فکر کنی که کسی را خیلی خوب میشناسی ، 

هر چند سال باشد ، هر چقدرهم از آشنایی ات گذشته باشد.

بعضی اوقات حرف های بعضی از آدم های درون زندگی مان اندازه ی موج انفجار یک بمب ما را موج زده میکنند

انقدری که پیش خودت بگویی حتما این آدم را هک کرده اند ، نه نه حتما هک کردنش ، امکان ندارد این همان آدم قبلی باشد !

میخواستم بگویمش که تورا به خدا کار را از اینی که هست خراب تر نکن ، 

این حرف هایی که نمیدانم داری از کجا می آوریشان را نصف کاره بگذارو فقط برو ، 

من تا همین جایش هم زیادی شنیدم ، اما موج حرف هایش نمی گذاشت حرف بزنم.

وفقط نگاهش میکردم ،

سخت ترین درک دنیا زمانی است که بین یک برزخ گیر میکنید.

برزخی که یک طرف ش دوست داشتنی ترین موجودی است که تا به حال میشناختی اش

و طرف دیگر دوست داشتنی ترین موجودی است که احساس میکنی هرگز نمیشناختی اش،

همین.


| پویان اوحدی |

  • پروازِ خیال ...


غرق یک خاطره باشی و به آخر برسی

به غم انگیزترین صفحه ی دفتر برسی


به سرت هی بزند تا بروی رو به عقب

که به یک حادثه یا یک غم بهتر برسی


از غزل کام بگیری و بسوزی هر شب

سر این رابطه اینبار به باور برسی


عشق یعنی که بخواهی و بمیری، ای وای!

آنقَدَر دیر ، دم رفتن او سر برسی


باخدا عهد ببندی و بگوید باشد

دست آخر که به یک شانه ی دیگر برسی


آرزوهای محال دل بی تو یعنی

لحظه ای چشم ببندم ، تو هم از در برسی


| پویا جمشیدی |

  • پروازِ خیال ...

کنار تو

۰۲
مرداد


معنی "با تو بودن" 

برای من "به سلطنت رسیدن" است. 

چه قدر در کنار تو مغرورم !


| احمد شاملو |


** تصویری از احمدشاملو و آیدا **

**( به مناسبت شانزدهمین سالگرد درگذشت احمد شاملو )**


  • پروازِ خیال ...

بیزارم

۰۱
مرداد


از جبر این ساعت...ازین تکرار بیزارم

از این من بی منطق و بیمار بیزارم


از گفتن "بی من مرو"..."ترکم نکن" ها و

از جمله ی "بی فایده است اصرار" بیزارم


| نیما نجاری |

  • پروازِ خیال ...


بغض کردم، ولی نفهمیدی

رفتٓنت حسِ خوبْ! خوبی نیست

مثل من جمعه باش! می فهمی

عصر جمعه غروب خوبی نیست


| پویا جمشیدی |

  • پروازِ خیال ...


حیف مـوهای پر کلاغی نیست

روسری دور آن قفس بکشد؟

جز من و تو کسی که اینجا نیست

بگذار آسمان نفس بکشد!


اهــل سیگار نیستم امــا

بگذار این مسافـــر خسته

نخ پیراهن ترا گاهی

بعد چای، از سر هوس بکشد !!


و خدا در مدار لبهایت

خال را آفرید چون می خواست

مرز دنیـــای کوچک من را

کمتر از دانـــه عدس بکشد


دهنِ فکرم از تو آب افتاد

مثل لیموی ترش می مانی

کاش نقاشـــی تو را از نو

بار دیگر خدا ملس بکشد


"این دغل دوستان که می بینی"

عاشقت نیستند، می ترسم

دست این روزگار عاشق کش

گِــــرد شیرینی ات مگس بکشد


ارث ما شاعران که قابل نیست

ای رفیقان وصیتم این است

نفـس  آخــــر  مــــرا  دم  مــــرگ 

بگذارید هم نفس بکشد


| مجید آژ |

  • پروازِ خیال ...


تنها ترین امام زمین، مقتدای شهر

تنها، چه میکنی؟ تو کجایی؟ کجای شهر؟


وقتی کسی برای تو تب هم نمی کند

دیگر نسوز این همه آقا به پای شهر


تو گریه میکنی و صدایت نمی رسد

گم می شود صدای تو در خنده های شهر


تهمت، ریا و غیبت و رزق حرام و قتل

ای وای من چه می کشی از ماجرای شهر


دلخوش نکن به “ندبه”ی جمعه، خودت بیا

با این همه گناه نگیرد دعای شهر


اینجا کسی برای تو کاری نمی کند

فهمیده ام که خسته ای از ادعای شهر


گاه از نبودنت مثلا گریه می کنند

شرمنده ام! از این همه کذب و ادای شهر


هر روز دیده می شوی اما کسی تو را

نشناخت ای غریبه ترین آشِنای شهر


جمعه... غروب... گریه ی بی اختیار من...

آقا دلم گرفته شبیه هوای شهر


| فرزاد نظافتی |

  • پروازِ خیال ...

اولین بوسه

۰۱
مرداد


بهم گفت اولین بوسه‌ست

بهم گفت اولین باره

ولی فهمیده بودم از

گذشته‌ش خاطره داره


مث شعله که می‌افته،

به جون چوب می‌بوسید

برای اولین بوسه

زیادی خوب می‌بوسید


بهم گفت تکیه‌گاهم باش

خودش ویرونه بود اما

بهم گفت بکره آغوشم

مسافرخونه بود اما ...


| احسان رعیت |

  • پروازِ خیال ...


تو تقصیری نداشتی

تو عاشق بودی

بی آنکه بدانی

رسم این دنیا، حذف عاشق هاست

و ساختن تندیسِ یادبودشان


تو تقصیری نداشتی

تو باور کردی

و نمی دانستی

که " هیچکس ها " با باورهای تو " کسی " میشوند


تو تقصیری نداشتی

تو ساده بودی

و بی خبر از اینکه

دروازۀ سادگی، بی چفت و بست است


تو تقصیری نداشتی

تو تنها بودی

و نفهمیدی

تنهایی، خواستن های رانده شده را

چه میزبان گشاده رویی ست


تو تقصیری نداشتی

قلبت خام بود

و برای پخته شدن، یک حرارت خوب لازم داشت

فقط حواست نبود، شعله را زیاد کردی

دلت کمی ته گرفت

حالا بوی سوختگی همه دنیا را برداشته


تو تقصیری نداری

آتشنشان ها

همیشه دیر میرسند


| پریسا زابلی پور |

  • پروازِ خیال ...


اگر نیستم

مطمئن باش که هنوز بی قرارت نشده ام!

من اگر دلم برای تو تنگ شود، می آیم و حتی برای ده دقیقه کنارت می نشینم...

به اندازه ی یک سلام کنارت مکث میکنم،

به قدر یک استکان چای وقتت را می گیرم و

مجبورت می کنم تا تو هم دلت برایم تنگ شود! 

من اگر دلم برایت تنگ شود به "قلب صورتی" و "میس یو" و "دل تنگتم رفیق" قناعت نمی کنم!

می آیم، خیره می شوم در چشم هایت و آنقدر شیرین زبانی می کنم تا بفهمی بودنم با نبودنم فرق دارد...

بفهمی من با تصویرم در تانگو و اسکایپ، با جملات عاشقانه ام در وایبر و فیس بوک و تلگرام و اینستاگرام.، با ابراز عشق از راه دور تفاوت دارم...

اگر برایت نوشتم "دلم برایت تنگ شده" باور نکن! مثل من که هیچ وقت باور نکردم...!


| نیلوفر لاری پور |

  • پروازِ خیال ...


موهایش را روشن میکند

 تا بگوئید تمام شرایط جدید زندگی را پذیرفته 

و آماده میشود زندگی را باهمان شرایط ادامه دهد،

چه خوب و چه بد..

تیره میکند تا بگویید از زمین و زمان خسته است..

آنقدر دنیا برایش تاریک شده

 که با رنگ موهایش یکی میکند..

موهای پرپیچش را میبافد 

تا بگویید هنوز هم زیبایی دارد 

و حتی خوب نگاهش کنی زیبایی درونش هنوز هم تورا مجذوب خودش میکند..

موهای صافش را در باد رها میکند 

تا جلوی چشمانش را بگیرد 

و نبیند همه چیز را،همه کس را..

اما همه ی اینها برای دختریست 

که حتی شده یک دلیل هم موجب شادیش میشود..

تا زمانی که مو کوتاه میشود..!!!

موهای کوتاه برایش انتهای خط است..

نقطه ای بین بودن ها و نبودن ها..

خواستن ها و نشدن ها..

هنگامی که تصمیم میگیرد 

نخندد،

دوست نداشته باشد

و به کل دنیا پشت کند..

امان از موهای مشکی دختری که در نیمه شبی بی هوا بریده شد...


| نرگس حریری |

  • پروازِ خیال ...


در زمستانِ آرزوهایت 

هق هق از پشت خنده ات پیداست

تکیه بر کوله بار تنهایی...

بدترین شکل زنده بودنهاست


| پویا جمشیدی |

  • پروازِ خیال ...


یک روز با تو قراری خواهم گذشت

منو را سُر خواهم داد جلو

به تو اصرار خواهم کرد یکی را انتخاب کنی

خواهم گفت با دلتنگی چطوری...؟

اشک های گاه و بیگاه هم بد نیست،

مزه اش شور است ولی تا میلِ تو چه باشد...

مرور خاطره ها...؟ این یکی کمی به تلخی میزند...

اگر از این ها خوشت نیامده برویم سراغ انتظار،

فکر نکنم باب طبع تو باشد...

اگر طرفدار مزه شیرینی خیالبافی را  پیشنهاد می کنم...

بی اعتمادی چطور...؟ نه سنگین است سر دل آدم می ماند...

اصلا منو را ول کن

من ذائقه تو را میدانم

آقا...!

یک فنجان بی حسی بیاورید بی شیر و شکر

منهم همان همیشگی: دوست داشتنِ تلخ لطفا


| پریسا زابلی پور |

  • پروازِ خیال ...