لابد...

لابد دوستت دارم هنوز

که هنوز

لاکِ پوست پیازی می زنم

و هر روز

ساعتها به ناخن هایم خیره می شوم و

گریه می کنم ..

لابد دوستت دارم هنوز

که هنوز

رژِ بیست و چهار ساعته می خرم

و فروشنده بِرَندِ مقاوم تری پیشنهاد می دهد و

گریه می کنم

لابد دو ستت دارم هنوز

که هنوز ....

فکر می کنم از هزار و صد نسخه ی این شعر 

یک نسخه را تو به خانه می بری

و تو تنها تو می فهمی

چند جای این شعر ، خط خورده است ..

| لیلا کردبچه |