می خواستم پرنده باشی
پَر بکشی و
هرگز برنگردی
حالا سال هاست در من لانه کرده ای
شاخه هایم را شکسته ای
هر شب
خواب هایم را ریخت و پاش می کنی و
هر روز
نُک می زنی به زندگی ام .
| روجا چمنکار |