در نبودنت هم تو را زندگی می‌کنم...

تو را هیچ گاه در آغوش نگرفته‌ام

نگاهت را نبوسیده‌ام

هم قدم روزهای پاییزی‌ات نبوده‌ام

دستانت را قاب تنم نکرده‌ام

اما، دنیایت را لمس کرده‌ام

حرفهایت را از بر شده‌ام

هرشب به تن خیالت بوسه می‌زنم،

برایت از روزمرگی‌هایم می‌گویم،

و آن هنگام که خواب

مرا به رویای بودنت می‌رساند

گله ها را به گوشت می‌رسانم.

برایت از تمام آن لحظه‌ها که خواستمت

و تو شوقی به دیدارم نداشتی

تا به امروزی که دل به هیچکس نمی‌دهم، می گویم.

شاملو خوب می‌دانست چه دردیست خودش شوق داشته باشد و آیدا نه که می‌گفت:

علت این است که او معشوق است و نه عاشق!

تو عاشق نبوده‌ای تا بدانی

آنقدر با من یکی شده‌ای

که در نبودنت هم تو را زندگی می‌کنم...

| پریسا خان بیگی |