خنده هات انعکاس ِ خورشیده

سرخی گونه هام ارادی نیست

من ُ با بوسه ارغوانی کن

هرچقدر التماستم کردم

تو بگو نه ! منُ روانی کن

لب ِ تو رنگ ِ خون ِ آهوهاست

من یه گرگ ِ گرسنه ی پیرم

به لبات که نمی رسم هرگز

رد ِ پاهات ُ گاز می گیرم

خنده هات انعکاس ِ خورشیده

تو زمستون ِ این زمونه ی زشت

پیرهنت یه میون بُره بانو

از جهنم به باغ ِ سیب ِ بهشت 

بی تو سهمم جهنمه هرچند

قلبم آلوده ی گناهی نیست

دکمه هات ُ ببند و ثابت کن

واسه من به بهشت راهی نیست 

شیشه ی عطرتم برام بسه ...

| احسان رعیت |